|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
22,0001,001,<H1>พระสุตตันตปิฎก</H1>
|
|
22,0001,002,<H1>มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์</H1>
|
|
22,0001,003,<H1>เล่มที่ ๓ ภาคที่ ๑</H1>
|
|
22,0001,004,<H4>ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น</H4>
|
|
22,0001,005,<H1>เทวทหวรรค</H1>
|
|
22,0001,006,<H1>๑. เทวทหสูตร</H1>
|
|
22,0001,007,<H1>ว่าด้วยวาทะของพวกนิครนถ์และพระตถาคต</H1>
|
|
22,0001,008,[๑] ข้าพเจ้าได้ฟังมาแล้วอย่างนี้
|
|
22,0001,009,สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ที่สักยนิคม อันมีนามว่า
|
|
22,0001,010,เทวทหะ ในสักกชนบท สมัยนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสเรียกภิกษุทั้งหลาย
|
|
22,0001,011,ว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเหล่านั้นทูลรับพระดำรัสแล้ว.
|
|
22,0001,012,[๒] พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสดังนี้ว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย มี
|
|
22,0001,013,สมณพราหมณ์พวกหนึ่ง มีวาทะอย่างนี้ มีทิฏฐิอย่างนี้ว่า บุรุษบุคคลนี้ย่อม
|
|
22,0001,014,เสวยเวทนาอย่างใดอย่างหนึ่ง ไม่ว่าสุข ทุกข์ หรือมิใช่ทุกข์มิใช่สุขก็ดี ข้อ
|
|
22,0001,015,นั้นทั้งหมดก็เพราะเหตุแห่งกรรมที่ตนทำไว้แต่ก่อน ดังนั้นเพราะกรรมเก่าหมด
|
|
22,0001,016,ด้วยตบะ ไม่ทำกรรมใหม่ ก็จักไม่มีผลต่อไป เพราะไม่มีผลต่อไป ก็จัก
|
|
22,0001,017,สิ้นกรรม เพราะสิ้นกรรม ก็จักสิ้นทุกข์ เพราะสิ้นทุกข์ ก็จักสิ้นเวทนา
|
|
|