| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 22,0025,001,บทว่า <B>เอวํ สนฺเต</B> ในจูฬทุกขักขันธสูตร ความว่า เมื่อคำของ | |
| 22,0025,002,นิครนถ์ผู้ใหญ่ เป็นสัจจริงมีอยู่. แต่ในที่นี้ความว่า เมื่อพวกท่านไม่รู้ฐานะ | |
| 22,0025,003,มีประมาณเท่านี้มีอยู่. บทว่า <B>น กลฺลํ</B> แปลว่า ไม่ควร. | |
| 22,0025,004,บทว่า <B>คาฬฺหูปเลปเนน</B> แปลว่า ที่อาบยาพิษไว้มาก คือ อาบ | |
| 22,0025,005,ด้วยยาพิษบ่อย ๆ แต่ไม่ใช่เหมือนทาด้วยแป้งเปียก. บทว่า <B>เอสนิยา</B> ได้ | |
| 22,0025,006,แก่ ชิ้นเครื่องมือทำแผลของศัลยแพทย์ จนชิ้นที่สุดหัว. บทว่า <B>เอเสยฺย</B> | |
| 22,0025,007,ความว่า พึงพิจารณาว่า (แผล) ลึกหรือตื้น. บทว่า <B>อคทงฺคารํ</B> ได้แก่ | |
| 22,0025,008,ผงสมอ หรือมะขามป้อมเผาไฟ. บทว่า <B>โอทเหยฺย</B> แปลว่า พึงใส่เข้าไป. | |
| 22,0025,009,คำว่า <B>อโรโค</B> เป็นต้น ตรัสไว้แล้วในมาคัณฑิยสูตรนั่นแล. ในคำว่า <B>เอว- | |
| 22,0025,010,เมว โข</B> นี้ เปรียบเทียบข้ออุปมา ดังนี้ เหมือนอย่างว่า เวลาที่นิครนถ์ | |
| 22,0025,011,เหล่านี้รู้ว่า เราได้มีแล้วในปางก่อนหรือหาไม่ เราได้ทำบาปกรรมไว้หรือไม่ | |
| 22,0025,012,ได้ทำ หรือเราทำบาปเห็นปานนี้ไว้แล้ว ก็เหมือนเวลาที่เวทนาในเวลาที่ลูกศร | |
| 22,0025,013,แทง ปรากฏแก่คนที่ลูกศรแทงฉะนั้น เวลาที่รู้ว่า ทุกข์มีประมาณเท่านี้ของ | |
| 22,0025,014,เรา ไม่มีแล้ว เมื่อทุกข์ประมาณเท่านี้ไม่มีแล้ว ทุกข์ทั้งหมดก็จักชื่อว่าตั้งอยู่ | |
| 22,0025,015,ในความบริสุทธิ์ ก็เหมือนเวลาที่เวทนาปรากฏในกาล ๔ ครั้ง มีกาลชำแหละ | |
| 22,0025,016,ปากแผลเป็นต้น ฉะนั้น. เวลาที่จะรู้การละอกุศลธรรม ทำกุศลธรรมให้เกิด | |
| 22,0025,017,ขึ้นในปัจจุบัน ก็เหมือนเวลาที่รู้ความผาสุขในเวลาต่อมาภายหลัง ฉะนั้น. | |
| 22,0025,018,ในเรื่องนี้ ทรงแสดงข้อความ ๓ ข้อ ด้วยอุปมาข้อเดียว (และ) แสดงข้อ | |
| 22,0025,019,ความเรื่องเดียวด้วยอุปมา ๔ ข้อ ด้วยประการฉะนี้. | |
| 22,0025,020,ก็พวกนิครนถ์เหล่านั้น ไม่รู้ความ แม้แต่ข้อเดียว จากข้อความ | |
| 22,0025,021,ที่กล่าวนั้น. เชื่อเรื่องนั้นทั้งหมดด้วยเพียงคำของนิครนถ์ผู้ใหญ่อย่างเดียว | |
| 22,0025,022,เหมือนคนไม่ถูกลูกศรเลย เพราะลูกศรพลาดไป ก็สำคัญว่า เราถูกศรแทง | |