| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 24,0027,001,วัณณศัพท์ ในอรรถว่า ชาติ <B>(กุลวคฺค)</B> เช่นในประโยคที่มีอาทิ | |
| 24,0027,002,อย่างนี้ว่า <B>จตฺตาโร เม โภ โคตโม วรฺณา</B> แปลว่า ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ | |
| 24,0027,003,ชาติ ตระกูล สี่เหล่านี้. | |
| 24,0027,004,วัณณศัพท์ ในอรรถว่า เหตุ <B>(การณ)</B> เช่นในประโยคมีอาทิอย่าง | |
| 24,0027,005,นี้ว่า ในสังยุตตนิกายวนสังยุตว่า | |
| 24,0027,006,<B>อถ เกน นุ วณฺเณน คนฺธตฺเถ- | |
| 24,0027,007,โนติ วุจฺตติ แปลว่า เมื่อเป็นเช่นนี้ เหตุไร | |
| 24,0027,008,เล่า ท่านจึงกล่าวว่า ขโมยกลิ่น.</B> | |
| 24,0027,009,วัณณศัพท์ ในอรรถว่า ทรวดทรง <B>(สณฺฐาน)</B> เช่นในประโยคมี | |
| 24,0027,010,อาทิอย่างนี้ว่า <B>มหนฺตํ หตฺถิราชวณฺณํ อภินิมฺมินิตฺวา</B> แปลว่า นฤมิต- | |
| 24,0027,011,ทรวดทรงเป็นพระยาช้างใหญ่. | |
| 24,0027,012,วัณณศัพท์ ในอรรถว่า ขนาด <B>(ปมาณ)</B> เช่นในประโยคมีอาทิ | |
| 24,0027,013,อย่างนี้ว่า <B>ตโยปตฺตลฺส วณฺณา</B> แปลว่า ขนาด แห่งบาตร ๓ อย่าง. | |
| 24,0027,014,วัณณศัพท์ ในอรรถว่า รูปายตนะ เช่นในประโยคมีอาทิอย่างนี้ว่า | |
| 24,0027,015,<B>วณฺโณ คนฺโธ รโส โอชา</B> แปลว่า สี กลิ่น รส โอชะ. | |
| 24,0027,016,ในที่นี้ วัณณศัพท์นั้น ท่านใช้ในอรรถว่า ผิว ด้วยคำนั้นแหละ ท่าน | |
| 24,0027,017,อธิบายว่า มีวรรณะงาม คือ ผิวงาม มีวรรณะน่าใคร่ มีวรรณะที่ชอบใจ. | |
| 24,0027,018,จริงอยู่ เทวดาทั้งหลาย เมื่อมาสู่มนุษยโลก ละวรรณะที่มีอยู่ตามปกติ | |
| 24,0027,019,และฤทธิ์ตามปกติแล้วทำอัตภาพให้หยาบ ทำวรรณะได้มากอย่าง ทั้งทำฤทธิ์ก็ | |
| 24,0027,020,ได้หลายอย่าง เมื่อจะไปสู่สถานที่ทั้งหลายมีสถานที่เป็นที่แสดงมหรสพ เป็นต้น | |
| 24,0027,021,ย่อมมาด้วยกายอันตนตกแต่งแล้ว. เทวดาทั้งหลายชั้นกามาวจร แม้มีกาย | |
| 24,0027,022,อันตนมิได้ตกแต่งแล้วก็สามารถเพื่อจะมาในที่นั้นได้ ส่วนเทวดาชั้นรูปาวจร | |
| 24,0027,023,ไม่สามารถ อัตภาพของเทวดาเหล่านั้นแม้ทั้งหมดเป็นกายละเอียดยิ่ง การ | |