| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 24,0031,001,บทว่า <B>เยน</B> ในข้อว่า <B>เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ</B> นี้ เป็นตติยาวิภัตติ | |
| 24,0031,002,ลงในอรรถแห่งสัตตวิภัตติ ฉะนั้น พึงทราบเนื้อความในที่นี้ว่า พระผู้มี- | |
| 24,0031,003,พระภาคเจ้าประทับ อยู่ ณ ที่ใด เทวบุตรนั้นก็เข้าไปเฝ้า ณ ที่นั้น ดังนี้. | |
| 24,0031,004,อีกอย่างหนึ่ง พึงเห็นเนื้อความในที่นี้ อย่างนี้ว่า พระผู้มีพระภาคเจ้า | |
| 24,0031,005,อันเทวดาและมนุษย์ทั้งหลายพึงเข้าไปเฝ้า ด้วยเหตุใด เทวบุตรนั้น ก็เข้าไป | |
| 24,0031,006,เฝ้าแล้ว ด้วยเหตุนั้น ดังนี้. | |
| 24,0031,007,ถามว่า เพราะเหตุไร พระผู้มีพระภาคเจ้าอันเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย | |
| 24,0031,008,พึงเข้าไปเฝ้า. ตอบว่า เพราะท่านเหล่านั้นมีความประสงค์เพื่อจะบรรลุคุณ | |
| 24,0031,009,วิเศษมีประการต่าง ๆ เปรียบเหมือนต้นไม้ให้ที่ผลิตผลตลอดฤดูกาล อัน | |
| 24,0031,010,ฝูงนกทั้งหลายพากันไปยังต้นไม้นั้น ด้วยประสงค์จะจักกินซึ่งผลมีรสอร่อย | |
| 24,0031,011,ฉะนั้น. | |
| 24,0031,012,อนึ่ง บทว่า <B>อุปสงฺกมิ</B> มีคำอธิบายว่า ไปแล้ว. บทว่า <B>อุปสงฺ- | |
| 24,0031,013,กมิตฺวา</B> นี้เป็นบทแสดงถึงเวลาสิ้นสุดลงของเวลาเข้าเฝ้า. อีกอย่างหนึ่ง ข้อนี้มี | |
| 24,0031,014,คำอธิบายว่า เทวบุตรนั้นไปแล้วอย่างนี้ คือไปสู่สถานที่ซึ่งใกล้กว่านั้น | |
| 24,0031,015,กล่าวคือ ที่ใกล้พระผู้มีพระภาคเจ้า ดังนี้ก็มี. | |
| 24,0031,016,บัดนี้ เทวบุตรนั้น มาสู่ที่บำรุงแห่งบุคคลผู้เลิศในโลก ด้วยประโยชน์ | |
| 24,0031,017,อันใด เป็นผู้ใคร่เพื่อทูลถามถึงประโยชน์อันนั้น จึงทำอัญชลีกรรมอันรุ่งเรือง | |
| 24,0031,018,แล้วด้วยอันประชุมแห่งเล็บทั้งสิบ นมัสการประดิษฐานไว้เหนือศีรษะแล้ว | |
| 24,0031,019,ได้ยืนอยู่ ณ ที่สมควรส่วนข้างหนึ่ง. ศัพท์ว่า <B>เอกมนฺตํ</B> เป็นศัพท์แสดง | |
| 24,0031,020,ภาวนปุงสกลิงค์ ดุจในคำทั้งหลาย มีคำว่า พระจันทร์และพระอาทิตย์หมุนเวียน | |
| 24,0031,021,ไป มิได้สม่ำเสมอกัน เป็นต้น. เพราะฉะนั้น บัณฑิตพึงทราบเนื้อความใน | |
| 24,0031,022,ที่นี้ว่า เทวบุตรนั้น ได้ยืนอยู่แล้วโดยกิริยาที่ยืนอยู่แล้วนั้น ชื่อว่า ยืนอยู่แล้ว | |