| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 26,0005,001,อรรถคือการปลุกให้ตื่นนั่นแล เพราะการทำคำสอนให้ถึงพร้อม ต้อง | |
| 26,0005,002,ประกอบด้วยมนสิการให้ดี. | |
| 26,0005,003,หากจะมีคำถามว่า เมื่อมีทวยเทพ และมนุษย์อื่น ๆ อยู่ เหตุไฉน | |
| 26,0005,004,<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>จึงตรัสเรียกแต่ภิกษุเท่านั้น. | |
| 26,0005,005,ตอบว่า เพราะภิกษุเหล่านั้นเป็นหัวหน้า เป็นผู้ประเสริฐ อยู่ใกล้ | |
| 26,0005,006,และมีจิตตั้งมั่นแล้วในกาลทุกเมื่อ. จริงอยู่ พระธรรมเทศนาของ<B>พระผู้มี- | |
| 26,0005,007,พระภาคเจ้า</B> เป็นสาธารณะแก้บริษัททุกเหล่า. ภิกษุทั้งหลายชื่อว่าเป็น | |
| 26,0005,008,หัวหน้าบริษัท เพราะเกิดขึ้นก่อน ชื่อว่าเป็นผู้ประเสริฐ เพราะประพฤติ | |
| 26,0005,009,คล้อยตามพระจริยาวัตรพระศาสดาตั้งต้นแต่ความเป็นผู้ไม่มีเรือน และ | |
| 26,0005,010,เพราะรับเอาคำสอน ( ของพระศาสดา) ทั้งสิ้น ชื่อว่าเป็นผู้อยู่ใกล้ เพราะ | |
| 26,0005,011,นั่งใกล้พระศาสดา ( และ ) ชื่อว่ามีจิตตั้งมั่นแล้วในกาลทุกเมื่อ เพราะ | |
| 26,0005,012,เที่ยวไปในสำนักพระศาสดา. อีกอย่างหนึ่ง ภิกษุเหล่านั้นเป็นภาชนะ | |
| 26,0005,013,รองรับพระธรรมเทศนา เพราะเป็นผู้ปฏิบัติตามคำสอน (ของพระ | |
| 26,0005,014,ศาสดา) และเพราะเป็นผู้พิเศษ. แม้พระธรรมเทศนานี้ ทรงหมายถึง | |
| 26,0005,015,ภิกษุบางพวกเท่านั้น. เพราะฉะนั้น จึงตรัสเรียกอย่างนี้ ถามว่า | |
| 26,0005,016,<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>เมื่อทรงแสดงธรรม ตรัสเรียกภิกษุก่อน ย่อมไม่ | |
| 26,0005,017,แสดงธรรมเลยเพื่ออะไร. ตอบว่า เพื่อให้ (พวกภิกษุ) เกิดสติ | |
| 26,0005,018,(เพราะ) ภิกษุทั้งหลาย เมื่อคิดเรื่องอื่น จะนั่งมัวมีจิตฟุ้งซ่านบ้าง | |
| 26,0005,019,มัวพิจารณาธรรมอยู่บ้าง มัวทำใจในกัมมัฏฐานบ้าง เมื่อ<B>พระผู้มี- | |
| 26,0005,020,พระภาคเจ้า</B>ไม่ตรัสเรียกพวกเธอเลย ทรงแสดงธรรมไป พวกเธอจะไม่ | |
| 26,0005,021,สามารถกําหนดได้ว่า พระธรรมเทศนานี้ มีอะไรเป็นเบื้องต้น มีอะไร | |
| 26,0005,022,เป็นปัจจัย ทรงแสดงเพราะอัตถุปัตติอย่างไหน จะพึงรับเอาได้ไม่ดี หรือ | |