| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 26,0012,001,เป็นสุภาษิต. ใช้ในปทปูรณะ. (ทำบทให้เต็ม) ในประโยคเป็นต้นว่า | |
| 26,0012,002,<B>เย หิ โว อริยา ปริสุทฺธกายกมฺมนิตา</B> ก็พระอริยเจ้าทั้งหลายเหล่าใด | |
| 26,0012,003,แล มีการงานทางกายบริสุทธิ์. แต่ในที่นี้ ศัพท์ว่า <B>โว</B> นี้ พึงเห็นว่า | |
| 26,0012,004,ลงในจตุตถีวิภัตติ. | |
| 26,0012,005,คำว่า <B>ภิกฺขเว</B> เป็นคำร้องเรียกเหล่าภิกษุผู้ปรากฏเฉพาะพระพักตร์ | |
| 26,0012,006,ด้วยรับพระดำรัส. คำว่า <B>เทเสสฺสามิ</B> เป็นคำปฏิญญาที่จะแสดง (ธรรม). | |
| 26,0012,007,คำว่า <B>ตํ สุณาถ</B> ความว่า เธอทั้งหลายจงฟังปฏิจจสมุปบาทนั้น คือ | |
| 26,0012,008,เทศนากัณฑ์นั้นที่เรากำลังกล่าวอยู่. | |
| 26,0012,009,ก็คำว่า <B>สาธุกํ</B> นั้น ในคำว่า <B>สาธุกํ มนสิกโรถ</B> นี้ มีเนื้อความ | |
| 26,0012,010,เป็นอันเดียวกันว่า <B>สาธุ</B> อนึ่ง <B>สาธุ</B> ศัพท์นี้ ใช้ในอรรถว่า ทูลขอ | |
| 26,0012,011,การตอบรับ การทำให้ร่าเริง ความดีและการทำให้มั่นคงเป็นต้น. จริงอยู่ | |
| 26,0012,012,<B>สาธุ</B> ศัพท์นี้ ใช้ในอรรถว่า ทูลขอ ในประโยคเป็นต้นว่า <B>สาธุ เม ภนฺเต | |
| 26,0012,013,ภควา สงฺขิตฺเตน ธมฺมํ เทเสตุ</B> ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ดังข้าพระองค์ขอ | |
| 26,0012,014,วโรกาส ขอพระผู้มีพระภาคเจ้าโปรดแสดงธรรมโดยย่อแก่พระองค์เถิด | |
| 26,0012,015,ใช้ในอรรถว่า ตอบรับ ในคำเป็นต้นว่า <B>สาธุ ภนฺเตติ โข โส ภิกฺขุ | |
| 26,0012,016,ภควโต ภาสิตํ อภินนฺทิตฺวา อนุโมทิตฺวา</B> ภิกษุนั้นแล กราบทูลว่า | |
| 26,0012,017,ดีแล้วพระเจ้าข้า ดังนี้ ชื่นชม อนุโมทนาภาษิต<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า.</B> | |
| 26,0012,018,ใช้ในอรรถว่า ทำใจให้ร่าเริง ในประโยคเป็นต้นว่า สาธุ สาธุ | |
| 26,0012,019,<B>สารีปุตฺต</B> ดีแล้ว ดีแล้ว พระสารีบุตร. ใช้ในอรรถว่า <B>ดี</B> ในประโยค | |
| 26,0012,020,เป็นต้นว่า | |
| 26,0012,021,<B>สาธุ ธมฺมรุจิราชา สาธุ ปญฺาณวา นโร | |
| 26,0012,022,สาธุ มิตฺตานมทุพฺโภ ปาปสฺส อกรณํ สุขํ.</B> | |