| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 26,0014,001,แสดงว่า ธรรมนี้เป็นไปด้วยพยัญชนะ เพราะฉะนั้น จึงควรฟัง ด้วย | |
| 26,0014,002,คำหลังทรงแสดงว่า ธรรมนี้เป็นไปด้วยเนื้อความ เพราะฉะนั้น จึงควร | |
| 26,0014,003,ทำไว้ในใจ. อีกอย่างหนึ่ง ควรประกอบสาธุกบทด้วยบท ๒ บท พึง | |
| 26,0014,004,ทราบการประกอบความอย่างนี้ว่า เพราะธรรมนี้ลึกซึ้งโดยธรรม และ | |
| 26,0014,005,ลึกซึ้งโดยทศนา ฉะนั้น พวกเธอจงฟังให้ดี. เพราะเหตุที่ธรรมนี้ลึกซึ้ง | |
| 26,0014,006,โดยอรรถและลึกซึ้งโดยปฏิเวธ ฉะนั้น พวกเธอจงทำในใจให้ดี. บทว่า | |
| 26,0014,007,<B>ภาสิสฺสามิ</B> แปลว่า จักแสดง. ในคำว่า <B>ตํ สุณาถ</B> นี้ ท่านอธิบาย | |
| 26,0014,008,ว่า เราจักสังเขปความ แสดงเทศนาที่เราปฏิญญาไว้แล้วนั้น. | |
| 26,0014,009,อีกอย่างหนึ่งแล เราจักไม่กล่าวแม้โดยพิสดาร. อนึ่ง บทเหล่านี้ | |
| 26,0014,010,เป็นบทบอกความย่อและพิสดารไว้ เหมือนดังที่<B>ท่านพระวังคีสเถระ</B>กล่าว | |
| 26,0014,011,ไว้ว่า | |
| 26,0014,012,<B>สงฺขิตฺเตนปิ เทเสติ วิตฺถาเรนปิ ภาสติ | |
| 26,0014,013,สาลิกายิว นิคฺโฆโส ปฏิภาณํ อุทิรียตํ. | |
| 26,0014,014,พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงธรรมโดยย่อบ้าง | |
| 26,0014,015,ตรัสโดยพิสดารบ้าง ทรงมีพระสุรเสียงกังวานดัง | |
| 26,0014,016,นกสาลิกา ทรงแสดงออกซึ่งปฏิภาณ.</B> | |
| 26,0014,017,เมื่อ<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>ตรัสแล้วอย่างนี้ ภิกษุเหล่านั้นแลเกิดความ | |
| 26,0014,018,อุตสาหะแล้ว ฟังตอบ<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B> มีคำอธิบายรับแล้ว คือรับ | |
| 26,0014,019,รองพระดำรัสของพระศาสดาว่า อย่างนั้น พระเจ้าข้า. | |
| 26,0014,020,บทว่า <B>ภควา เอตทโวจ</B> ความว่า ลำดับนั้น <B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B> | |