|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
27,0018,001,ทราบว่า มีกายกระสับกระส่าย มีจิตไม่กระสับกระส่าย พระเสขะ
|
|
27,0018,002,๗ จำพวก มีกายกระสับกระส่าย มีจิตกระสับกระส่ายก็ไม่ใช่
|
|
27,0018,003,มีจิตไม่กระสับกระส่ายก็ไม่เชิง แต่เมื่อจะคบ ย่อมคบแต่ผู้ที่มีจิตไม่
|
|
27,0018,004,กระสับกระส่ายเท่านั้นแล.
|
|
27,0018,005,<I>จบ อรรถกถานกุลปิตุสูตรที่ ๑</I>
|
|
27,0018,006,<H1>๒. เทวทหสูตร</H1>
|
|
27,0018,007,<H1>ว่าด้วยการกำจัดฉันทราคะในขันธ์ ๕</H1>
|
|
27,0018,008,[๖] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้ :-
|
|
27,0018,009,สมัยหนึ่ง <B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>ประทับอยู่ ณ <B>นิคมเทวทหะ</B>ของ
|
|
27,0018,010,ศากยะทั้งหลายใน<B>สักกชนบท.</B> ครั้งนั้นแล ภิกษุมากรูปด้วยกัน
|
|
27,0018,011,ปรารถนาจะไปสู่<B>ปัจฉาภูมชนบท</B> เข้าไปเฝ้า<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>
|
|
27,0018,012,ถวายอภิวาท<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>แล้ว นั่งอยู่ ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง
|
|
27,0018,013,แล้วได้กราบทูล<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>ว่า พระพุทธเจ้าข้า พวกข้าพระองค์
|
|
27,0018,014,ปรารถนาจะไปสู่<B>ปัจฉาภูมชนบท</B> เพื่ออยู่อาศัยใน<B>ปัจฉาภูมชนบท.
|
|
27,0018,015,พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>ตรัสถามว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็เธอทั้งหลายลา
|
|
27,0018,016,<B>สารีบุตร</B>แล้วหรือ.ภิกษุเหล่านั้นกราบทูลว่า พระเจ้าข้า พวกข้าพระองค์
|
|
27,0018,017,ยังมิได้ลาท่านพระสารีบุตร. <B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุ
|
|
27,0018,018,ทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงไปลาสารีบุตรเถิด <B>สารีบุตร</B>เป็นบัณฑิต
|
|
27,0018,019,อนุเคราะห์เพื่อนสพรหมจารี. ภิกษุเหล่านั้นทูลรับ<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า
|
|
27,0018,020,</B>ว่าอย่างนั้น พระเจ้าข้า.
|
|
|