| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 27,0022,001,พระผู้มีพระภาคเจ้าก็จะไม่พึงทรงสรรเสริญการละอกุศลธรรมทั้งหลาย | |
| 27,0022,002,ก็เพราะเมื่อบุคคลเข้าถึงอกุศลธรรมทั้งหลาย ย่อมมีการอยู่เป็นทุกข์ | |
| 27,0022,003,มีความลำบาก มีความคับแค้น มีความเดือดร้อน ในปัจจุบัน และเมื่อ | |
| 27,0022,004,ตายไปแล้ว ก็พึงหวังได้ทุคติ ฉะนั้น <B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>จึงทรง | |
| 27,0022,005,สรรเสริญการละอกุศลธรรมทั้งหลาย. | |
| 27,0022,006,[๑๐] ดูก่อนท่านผู้มีอายุทั้งหลาย แต่เมื่อบุคคลเข้าถึงกุศลธรรม | |
| 27,0022,007,ทั้งหลายอยู่ จักได้มีการอยู่เป็นทุกข์ มีความลำบาก ความคับแค้น | |
| 27,0022,008,มีความเดือดร้อน ในปัจจุบันนี้ และเมื่อตายไปแล้ว ก็พึงหวังได้ทุคติไซร้ | |
| 27,0022,009,พระผู้มีพระภาคเจ้าก็จะไม่พึงทรงสรรเสริญการเข้าถึงกุศลธรรม | |
| 27,0022,010,ทั้งหลาย ก็เพราะเมื่อบุคคลเข้าถึงกุศลธรรมทั้งหลายอยู่ มีการอยู่สบาย | |
| 27,0022,011,ไม่มีความลำบาก ไม่มีความคับแค้น ไม่มีความเดือดร้อน ในปัจจุบันนี้ | |
| 27,0022,012,และเมื่อตายไปแล้ว ก็พึงหวังได้สุคติ ฉะนั้น <B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>จึงทรง | |
| 27,0022,013,สรรเสริญการเข้าถึงกุศลธรรมทั้งหลาย ท่าน<B>พระสารีบุตร</B>ได้กล่าวคำนี้ | |
| 27,0022,014,แล้ว ภิกษุเหล่านั้นชื่นชมยินดีภาษิตของท่าน<B>พระสารีบุตร</B> ฉะนี้แล. | |
| 27,0022,015,<I>จบ เทวทหสูตรที่ ๒</I> | |
| 27,0022,016,<H1>อรรถกถาเทวทหสูตรที่ ๒</H1> | |
| 27,0022,017,ใน<B>เทวทหสูตรที่ ๒</B> มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้ เจ้าทั้งหลายท่านเรียกว่า | |
| 27,0022,018,เทวะ สระอันเป็นมงคลของเจ้าเหล่านั้น ชื่อว่า เทวทหะ อีกนัยหนึ่ง | |
| 27,0022,019,สระนั้นเกิดเอง เพราะเหตุดังนี้นั้น ท่านจึงเรียกว่า <B>เทวทหะ</B> นิคมมีอยู่ | |
| 27,0022,020,ในที่ไม่ไกลสระเทวทหะนั้น จึงว่า เทวทหะนั้นแหละโดยเป็นนปุงสกลิงค์ | |
| 27,0022,021,บทว่า <B>ปจฺฉาภูมคามิกา</B> ได้แก่ ผู้ใคร่จะไปยังปัจฉาภูมชนบทที่ตั้งอยู่ใน | |