|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
27,0035,001,ว่าง คือเปล่า เพราะไม่มีกามเหล่านั้น.
|
|
27,0035,002,บทว่า <B>ปุรกฺขราโน</B> ได้แก่ มุ่งเพ่งแต่โทษ. ในบทว่า <B>เอวํรูโป สิยํ</B>
|
|
27,0035,003,เป็นต้น ได้แก่ ปรารถนาว่า เราพึงเป็นผู้มีรูปอย่างนี้ในบรรดารูปที่สูง
|
|
27,0035,004,และต่ำ ดำและขาวเป็นต้น ปรารถนาว่า ในเวทนามีสุขเวทนาเป็นต้น
|
|
27,0035,005,เราพึงเป็นผู้ชื่อว่ามีเวทนาอย่างนั้น ในสัญญามีสัญญาที่กำหนดด้วย
|
|
27,0035,006,นีลกสิณเป็นต้น เราพึงเป็นผู้ชื่อว่ามีสัญญาอย่างนั้น ในสังขารมี
|
|
27,0035,007,ปุญญาภิสังขารเป็นต้น เราพึงเป็นผู้ชื่อว่ามีสังขารอย่างนั้น ในวิญญาณ
|
|
27,0035,008,มีจักขุวิญญาณเป็นต้น เราพึงเป็นผู้ชื่อว่ามีวิญญาณอย่างนั้น. บทว่า
|
|
27,0035,009,<B>อปุรกฺขราโน</B> ได้แก่ไม่มุ่งแต่โทษ.
|
|
27,0035,010,บทว่า <B>สหิตมฺเม อสหิตนฺเต</B> ได้แก่ คำของท่านไม่มีประโยชน์
|
|
27,0035,011,ไม่สละสลวย คำของเรามีประโยชน์ สละสลวย หวาน. บทว่า <B>อธิจิณฺ-
|
|
27,0035,012,ณนฺเต วิปราวตฺตํ</B> ได้แก่ คำพูดของท่านที่สะสมคล่องแคล่วดีมานาน
|
|
27,0035,013,ทั้งหมดนั้นพอมาถึงวาทะของเราก็เปลี่ยนแปรกลับกันโดยทันที. บทว่า
|
|
27,0035,014,<B>อาโรปิโต เต วาโท</B> ได้แก่ โทษของท่านเรายกขึ้นแล้ว. บทว่า <B>จร
|
|
27,0035,015,วาทปฺปโมกฺขาย</B> ความว่า ท่านจงท่องเที่ยวไปเข้าหาอาจารย์นั้น ๆ
|
|
27,0035,016,เสาะหาให้ดียิ่งขึ้นไปเพื่อจะปลดเปลื้องวาทะนี้. บทว่า <B>นิพฺเพเธหิ วา สเจ
|
|
27,0035,017,ปโหสิ</B> ได้แก่ ถ้าตนเองสามารถ ท่านก็จงกล่าวแก้เสียในที่นี้เลยทีเดียว.
|
|
27,0035,018,<I>จบ อรรถกถาหลิททิการนิสูตรที่ ๓</I>
|
|
27,0035,019,<H1>๔. หลิททิการนิสูตร ที่ ๒</H1>
|
|
27,0035,020,<H1>ว่าด้วยผู้สำเร็จล่วงส่วน</H1>
|
|
27,0035,021,[๒๕] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้ :-
|
|
27,0035,022,สมัยหนึ่ง ท่าน<B>พระมหากัจจานะ</B>อยู่ ณ ภูเขาชันข้างหนึ่ง ใกล้
|
|
|