| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 28,0027,001,ลำบาก. บทว่า <B>ตํ</B> ในคำว่า <B>ยถา ตํ ภิกฺขเว อวิสยสฺมึ</B> นี้เป็นเพียง | |
| 28,0027,002,นิบาต. บทว่า <B>ยถา</B> เป็นคำบ่งเหตุ อธิบายว่า เพราะเหตุที่ถูกถามใน | |
| 28,0027,003,สิ่งที่ไม่ใช่วิสัย. ความจริงสัตว์ทั้งหลายย่อมมีความคับแค้นใจในสิ่งที่ไม่ใช่ | |
| 28,0027,004,วิสัย. การเทินศิลาประมาณเท่าเรือนยอดข้ามน้ำลึก เป็นเรื่องไม่ใช่วิสัย. | |
| 28,0027,005,การฉุดพระจันทร์พระอาทิตย์ลงมา ก็เหมือนกัน. เมื่อพยายามในสิ่งที่มิใช่ | |
| 28,0027,006,วิสัยนั้นย่อมลำบากแท้ อธิบายว่า ต้องลำบากในสิ่งที่มิใช่วิสัยแม้นี้ ด้วย | |
| 28,0027,007,ประการฉะนี้. | |
| 28,0027,008,<I>จบ อรรถกถาสัพพสูตรที่ ๑</I> | |
| 28,0027,009,<h1>๒. ปฐมปหานสูตร</h1> | |
| 28,0027,010,<h2>ว่าด้วยทรงแสดงธรรมเพื่อละสิ่งทั้งปวง</h2> | |
| 28,0027,011,[ ๒๕ ] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราจักแสดงธรรมเพื่อละสิ่งทั้งปวง | |
| 28,0027,012,นั้นแก่เธอทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงฟังข้อนั้น ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ธรรม | |
| 28,0027,013,สำหรับละสิ่งทั้งปวงนั้นเป็นไฉน. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย จักษุ รูป จักษุ- | |
| 28,0027,014,วิญญาณ จักษุสัมผัส เป็นสิ่งที่ควรละ แม้สุขเวทนา ทุกขเวทนา | |
| 28,0027,015,หรืออทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้นเพราะจักษุสัมผัสเป็นปัจจัย ก็เป็นสิ่งที่ | |
| 28,0027,016,ควรละ ฯลฯ ใจ ธรรมารมณ์ มโนวิญญาณ มโนสัมผัส เป็นสิ่งที่ควรละ | |
| 28,0027,017,แม้สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรือทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้นเพราะมโนสัมผัส | |
| 28,0027,018,เป็นปัจจัย ก็เป็นสิ่งที่ควรละ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อันนี้แลเป็นธรรม | |
| 28,0027,019,สำหรับละสิ่งทั้งปวง. | |
| 28,0027,020,<I>จบ ปฐมปหานสูตรที่ ๒</I> | |