| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 32,0010,001,สมควรแก่ภาษาของตน ๆ ใครเล่า จะสามารถทราบได้โดยอาการ | |
| 32,0010,002,ทั้งปวง แต่ข้าพเจ้าทำความอยากฟังให้เกิดขึ้นแล้วด้วยเรี่ยวแรง | |
| 32,0010,003,ทุกอย่าง ได้ฟังมาแล้วด้วยอาการอย่างนี้ คือ ข้าพเจ้าเองได้ฟังมาแล้ว | |
| 32,0010,004,ด้วยอาการอย่างหนึ่ง | |
| 32,0010,005,ด้วย <B>เอวํ</B> ศัพท์ มีนิทัสสนะเป็นอรรถ พระเถระเมื่อจะเปลื้อง | |
| 32,0010,006,ตนว่า ข้าพเจ้าไม่ใช่พระสยัมภู พระสูตรนี้ ข้าพเจ้ามิได้ทำให้แจ้ง | |
| 32,0010,007,จึงแสดงสูตรทั้งสิ้น ที่จะควรกล่าวในบัดนี้ว่า <B>เอวมฺเม สุตํ</B> แปลว่า | |
| 32,0010,008,แม้ข้าพเจ้าก็ได้สดับแล้วอย่างนี้. | |
| 32,0010,009,ด้วย<B>เอวํ</B> ศัพท์ อันมีอวธารณะ เป็นอรรถ พระเถระเมื่อจะ | |
| 32,0010,010,แสดงกำลังแห่งความทรงจำของตน อันสมควรแก่ความเป็นผู้มีพระผู้มี | |
| 32,0010,011,พระภาคเจ้าสรรเสริญแล้วอย่างนี้ว่า ภิกษุทั้งหลาย บรรดาภิกษุสาวก | |
| 32,0010,012,ผู้พหูสูต ของเรา อานนท์เป็นเลิศ บรรดาภิกษุสาวก ของเรา ผู้มี | |
| 32,0010,013,สติ ผู้มีคติ ผู้มีธิติ ผู้อุปัฏฐาก อานนท์เป็นเลิศ และเป็นผู้ที่พระธรรม | |
| 32,0010,014,เสนาบดีสารีบุตรสรรเสริญว่า ท่านอานนท์ เป็นผู้ฉลาดในอรรถ | |
| 32,0010,015,ฉลาดในธรรม ฉลาดในพยัญชนะ ฉลาดในนิรุกติ ฉลาดในอนุสนธิ | |
| 32,0010,016,เบื้องต้นและเบื้องปลาย จึงยังความเป็นผู้ใคร่เพื่อจะฟังของสัตว์ทั้งหลาย | |
| 32,0010,017,ให้เกิดว่าเราได้ฟังมาแล้วอย่างนี้ ก็สูตรนั้นแล ไม่ขาดไม่เกิน โดยอรรถ | |
| 32,0010,018,หรือโดยพยัญชนะ พึงเห็นอย่างนี้แหละ ไม่พึงเห็นโดยประการอื่น. | |
| 32,0010,019,<B>เม</B> ศัพท์ ปรากฏในอรรถ ๓ อย่าง จริงอย่างนั้น <B>เม</B> คัพท์นั้น | |
| 32,0010,020,มีอรรถว่า <B>มยา</B> (อันเรา) ในคำเป็นต้นว่า <B>คาถาภิคีตํ เม อโภชนียํ</B> | |
| 32,0010,021,โภชนะที่ได้มาเพราะขับคำร้อยกรอง อันเราไม่ควรบริโภค. <B>เม</B> ศัพท์ | |