| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 32,0012,001,"อารมณ์ที่รู้, อรรถว่า ทรงความรู้ตามกระแสโสตทวาร ในคำเป็นต้นว่า " | |
| 32,0012,002,<B>สุตธโร สุตสนฺนิจฺจโย</B> ผู้ทรงความรู้สั่งสมความรู้. แต่ในที่นี้ <B>สุต</B> ศัพท์ มี | |
| 32,0012,003,อรรถว่า <B>อุปธาริตํ</B> ทรงไว้ทางโสตทวาร หรือว่า อุปธารณํ ความทรงจำ. | |
| 32,0012,004,จริงอยู่ เมื่อ <B>เม</B> ศัพท์ มีอรรถว่า <B>มยา</B> ความว่า ข้าพเจ้าได้ฟังมาแล้ว | |
| 32,0012,005,อย่างนี้ คือ เข้าไปทรงจำ ตามกระแสแห่งโสตทวารก็ถูก. เมื่อมีอรรถ | |
| 32,0012,006,ว่า <B>มม</B> ความว่า การฟังของข้าพเจ้าอย่างนี้ คือ การทรงจำ ตาม | |
| 32,0012,007,กระแสแห่งโสตทวาร ก็ถูก. | |
| 32,0012,008,บรรดาบททั้ง ๓ นั้น ดังว่ามานี้ บทว่า <B>เอวํ</B> เป็นบทแสดงกิจ | |
| 32,0012,009,คือหน้าที่ของวิญญาณ มีโสตวิญญาณเป็นต้น บทว่า <B>เม</B> เป็นบทแสดง | |
| 32,0012,010,บุคคลที่พรั่งพร้อมด้วยวิญญาณดังกล่าวแล้ว บทว่า <B>สุตํ</B> เป็นบท | |
| 32,0012,011,แสดงถึงการถือเอา ไม่ขาด ไม่เกิน ไม่วิปริต เพราะปฏิเสธ | |
| 32,0012,012,ภาวะที่ไม่ได้ยิน อนึ่ง บทว่า <B>เอวํ</B> เป็นบทประกาศว่าวิญญาณ- | |
| 32,0012,013,วิถี ที่เป็นไปแล้วตามกระแสแห่งโสตทวารนั้น เป็นไปในอารมณ์ | |
| 32,0012,014,โดยประการต่าง ๆ. บทว่า <B>เม</B> เป็นบทประกาศตน. บทว่า <B>สุตํ</B> เป็น | |
| 32,0012,015,บทประกาศธรรม. ก็ในที่นี้ มีความสังเขปดังนี้ว่า ข้าพเจ้าไม่กระทำ | |
| 32,0012,016,กิจอย่างอื่น แต่กิจนี้ข้าพเจ้าทำแล้ว ธรรมนี้ ข้าพเจ้า ฟังมาแล้ว โดย | |
| 32,0012,017,วิญญาณวิถี ที่เป็นไปในอารมณ์ โดยประการต่าง ๆ. | |
| 32,0012,018,อนึ่ง บทว่า <B>เอวํ</B> เป็นบทประกาศอรรถที่จะพึงชี้แจง. บทว่า | |
| 32,0012,019,<B>เม</B> เป็นบทประกาศบุคคล. บทว่า <B>สุตํ</B> เป็นบทประกาศกิจของบุคคล. | |
| 32,0012,020,ท่านอธิบายไว้ว่า ข้าพเจ้าชี้แจงพระสูตรใด พระสูตรนั้น ข้าพเจ้า | |
| 32,0012,021,ฟังมาแล้วอย่างนี้. | |