| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 32,0024,001,นิพพาน คนอื่นใครเล่าจะพึงให้เกิดความหวังในชีวิต และพระเถระเมื่อ | |
| 32,0024,002,กล่าวว่า <B>เอวํ</B> ชื่อว่าชี้เทศนาสมบัติ (สมบัติคือการแสดง). กล่าวว่า | |
| 32,0024,003,<B>เม สุตํ</B> ชื่อว่าชี้ถึงสาวกสมบัติ (สมบัติของสาวก). กล่าวว่า <B>เอกํ สมยํ</B> | |
| 32,0024,004,ชื่อว่าชี้ถึงกาลสมบัติ (สมบัติคือเวลา) กล่าวว่า <B>ภควา</B> ชื่อว่าชี้ถึง | |
| 32,0024,005,เทสกสมบัติ (สมบัติคือผู้แสดง). | |
| 32,0024,006,บทว่า <B>สาวตฺถิยํ</B> ได้แก่ ใกล้นครชื่ออย่างนี้. ก็คำว่า <B>สาวตฺถิยุํ</B> | |
| 32,0024,007,นี้ เป็นสัตตมีวิภัติ ใช้ในอรรถว่าใกล้. บทว่า <B>วิหรติ</B> นี้ เป็นบทแสดง | |
| 32,0024,008,ความพรั่งพร้อมแห่งการอยู่อย่างใดอย่างหนึ่ง ในบรรดาอิริยาบถ- | |
| 32,0024,009,วิหาร ทิพวิหาร พรหมวิหาร และอริยวิหาร โดยไม่แปลกกัน. แต่ | |
| 32,0024,010,ในที่นี้แสดงการประกอบพร้อมด้วยอิริยาบถอย่างใดอย่างหนึ่ง บรรดา | |
| 32,0024,011,อิริยาบถ ต่างโดย ยืน เดิน นั่ง ละนอน ด้วยบทว่า <B>วิหรติ</B> นั้น พระผู้มี | |
| 32,0024,012,พระภาคเจ้าประทับยืนก็ดี เดินก็ดี นั่งก็ดี บรรทมก็ดี บัณฑิตพึงทราบ | |
| 32,0024,013,ว่าประทับอยู่ทั้งนั้น. จริงอยู่ พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงตัดขาด | |
| 32,0024,014,ความลำบากแห่งอิริยาบถหนึ่ง ด้วยอิริยาบถหนึ่ง ทรงนำไปคือทำ | |
| 32,0024,015,อัตภาพให้เป็นไป ไม่ให้ทรุดโทรม เพราะเหตุนั้น ท่านพระอานนท์ | |
| 32,0024,016,จึงกล่าวว่า <B>วิหรติ</B> (ประทับอยู่). | |
| 32,0024,017,บทว่า <B>เชตวเน</B> ได้แก่ ในสวนของพระราชกุมาร พระนามว่า | |
| 32,0024,018,<B>เชต</B> สวนนั้น พระราชกุมารพระนามว่า <B>เชต</B> นั้น ได้ปลูกต้นไม้ให้ | |
| 32,0024,019,เจริญงอกงาม รักษาไว้อย่างดี และพระองค์ได้เป็นเจ้าของสวนนั้น | |
| 32,0024,020,เพราะฉะนั้น สวนนั้น จึงนับว่า <B>เชตวัน.</B>ในพระเชตวันนั้น. | |