| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 32,0029,001,ก็เพราะเป็นผู้ดำเนินตามพระจรรยาของพระศาสดา ตั้งต้นแต่เป็นผู้ | |
| 32,0029,002,ไม่ครองเรือน และเพราะเป็นผู้รับพระศาสนาทั้งสิ้น ชื่อว่า<B>เป็นผู้ | |
| 32,0029,003,ใกล้ชิด</B> เพราะเมื่อเธอนั่งในที่นั้น ๆ ก็ใกล้พระศาสดาทั้งนั้น ชื่อว่า | |
| 32,0029,004,อยู่ประจำ ก็เพราะขลุกง่วนอยู่แต่ในสำนักพระศาสดา. อีกอย่างหนึ่ง | |
| 32,0029,005,ภิกษุเหล่านั้น ชื่อว่า <B>เป็นภาชนะรองรับพระธรรมเทศนา</B> เพราะเกิด | |
| 32,0029,006,ด้วยการปฏิบัติตามที่ทรงพร่ำสอน แม้เพราะเหตุนั้น พระองค์จึงตรัส | |
| 32,0029,007,เรียกภิกษุเหล่านั้น ด้วยประการฉะนี้. | |
| 32,0029,008,ถามว่า ก็เพื่อประโยชน์อะไร พระผู้มีพระภาคเจ้าเมื่อทรง | |
| 32,0029,009,แสดงธรรม จึงตรัสเรียกภิกษุเสียก่อน ไม่ทรงแสดงธรรมเลยทีเดียว. | |
| 32,0029,010,แก้ว่า เพื่อให้เกิดสติ. ความจริง ภิกษุทั้งหลาย คิดเรื่องอื่นอยู่ก็มี มีจิต | |
| 32,0029,011,ฟุ้งซ่านก็มี พิจารณาธรรมอยู่ก็มี นั่งมนสิการกรรมฐานอยู่ก็มี | |
| 32,0029,012,ภิกษุเหล่านั้น เมื่อไม่ตรัสเรียกให้รู้ (ตัว) ทรงแสดงธรรมไปเลย | |
| 32,0029,013,ก็ไม่สามารถจะกำหนดได้ว่า เทศนานี้ มีอะไรเป็นเหตุ มีอะไรเป็น | |
| 32,0029,014,ปัจจัย พระองค์ทรงแสดง เพราะอัตถุปปัตติ (เหตุเกิดเรื่อง) อย่างไหน ? | |
| 32,0029,015,จะพึงรับเอาได้ยาก หรือไม่พึงรับเอาเลย. เพื่อให้ภิกษุเหล่านั้นเกิดสติ | |
| 32,0029,016,ด้วยพระดำรัสนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้า จึงตรัสเรียกเสียก่อน แล้วจึง | |
| 32,0029,017,ทรงแสดงธรรมภายหลัง. | |
| 32,0029,018,บทว่า <B>ภทนฺเต</B> นี้ เป็นคำแสดงความเคารพ หรือเป็นการถวาย | |
| 32,0029,019,คำตอบ (คือขานรับ) แด่พระศาสดา. อีกอย่างหนึ่ง ในที่นี้ พระผู้มี | |
| 32,0029,020,พระภาคเจ้าเมื่อตรัสว่า <B>ภิกฺขโว</B> ชื่อว่า เรียกภิกษุเหล่านั้น. ภิกษุ | |
| 32,0029,021,ทั้งหลายเมื่อทูลว่า <B>ภทนฺเต</B> ชื่อว่า ขานรับพระผู้มีพระภาคเจ้าใน | |
| 32,0029,022,ภายหลัง. อนึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสเรียกว่า <B>ภิกฺขโว.</B> ภิกษุ | |