|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
32,0032,001,พระภาคเจ้า ตรัสเรียกภิกษุเหล่านั้นว่า <B>ภิกฺขเว.</B> บทว่า <B>อญฺํ</B> ความว่า
|
|
32,0032,002,ซึ่งรูปอื่น จากรูปหญิงที่พึงกล่าวในบัดนี้. บทว่า <B>เอกรูปปํปิ</B> แปลว่า
|
|
32,0032,003,รูปแม้อย่างหนึ่ง. บทว่า สมนุปสฺสามิ ความว่า สมนุปัสสนา ๒ อย่าง
|
|
32,0032,004,คือญาณสมนุปัสสนา ๑ ทิฏฐิสมนุปัสสนา ๑. ในสองอย่างนั้น
|
|
32,0032,005,อนุปัสสนาว่า ภิกษุเห็นโดยเป็นของไม่เที่ยง ไม่ใช่เห็นโดยเป็นของ
|
|
32,0032,006,เที่ยง นี้ชื่อว่า <B>ญาณสมนุปัสสนา.</B> ส่วนอนุปัสสนามีอาทิว่า ภิกษุ
|
|
32,0032,007,พิจารณาเห็นรูปโดยเป็นอัตตา ชื่อว่า<B>ทิฏฐิสมนุปัสสนา.</B> ในสองอย่าง
|
|
32,0032,008,นั้น ในที่นี้ ท่านประสงค์เอาญาณสมนุปัสสนา. พึงทราบการเชื่อม
|
|
32,0032,009,บทนี้ด้วย <B>น</B> อักษร. ท่านกล่าวอธิบายไว้ดังนี้ว่า ภิกษุทั้งหลาย
|
|
32,0032,010,เราแม้เมื่อตรวจดู ด้วยสัพพัญญุตญาณ ก็มองไม่เห็น แม้รูปอื่นสัก
|
|
32,0032,011,อย่างหนึ่ง.
|
|
32,0032,012,บทว่า <B>ยํ เอวํ ปุริสสฺส จิตฺตํ ปริยาทาย ติฏฺติ</B> ความว่า รูปใด
|
|
32,0032,013,เกาะกุมทำกุศลจิตอันเป็นไปในภูมิ ๔ ของบุรุษผู้หนักในรูป
|
|
32,0032,014,ให้สิ้นไปตั้งอยู่. จริงอยู่ การยึดถือ ชื่อว่า การยึดมั่น ได้ในคำว่า
|
|
32,0032,015,ยึดมั่นกายหญิงทั้งหมด เป็นต้น. ชื่อว่า ให้สิ้นไป ได้ในคำมีอาทิว่า
|
|
32,0032,016,ภิกษุทั้งหลาย อนิจจสัญญา อันภิกษุอบรมแล้ว ทำให้มากแล้ว ทำ
|
|
32,0032,017,กามราคะทั้งปวงให้สิ้นไป. ใน<SUP>๑</SUP>ที่นี้ ก็ถูกทั้งสองอย่าง. ในการยึดถือและ
|
|
32,0032,018,การให้สิ้นไปทั้งสองอย่างนั้น รูปนี้เมื่อถือเอากุศลจิตอันเป็นไปในภูมิ ๔
|
|
|