| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 33,0011,001,<B>ทำไว้ ชนเหล่านั้น ตัดกระแสนั้นได้แล้ว ไม่เยื่อใย | |
| 33,0011,002,ละกามสุขเสีย ย่อมบวช ดังนี้.</B> | |
| 33,0011,003,จบพระคาถา พระนางประทับยืนในอิริยาบถที่ยืนอยู่นั่นแล ก็บรรลุพระ | |
| 33,0011,004,อรหัตพร้อมด้วยปฏิสัมภิทา ธรรมดาว่า ผู้อยู่ครองเรือนบรรลุพระอรหัต | |
| 33,0011,005,จำต้องปรินิพพานหรือบวชเสียในวันนั้นนั่นแหละ. ก็พระนางรู้ว่าอายุ | |
| 33,0011,006,สังขารของพระองค์ยังเป็นไปได้ ทรงพระดำริว่า เราจักให้พระราชาทรง | |
| 33,0011,007,อนุญาตการบวชของพระองค์ จึงเสด็จกลับพระราชนิเวศน์ ไม่ถวายบังคม | |
| 33,0011,008,พระราชาประทับยืนอยู่. พระราชาก็ทรงทราบโดยสัญญาณคือพระอาการว่า | |
| 33,0011,009,พระนางคงจักบรรลุอริยธรรมแล้ว. พระราชาจึงตรัสกะพระนางว่า พระ- | |
| 33,0011,010,เทวีเสด็จไปเฝ้าพระศาสดาหรือ. ทูลว่า พระมหาราชเจ้า หม่อมฉัน | |
| 33,0011,011,ประพฤติทัศนะอย่างที่พระองค์ทรงเห็นแล้ว หม่อมฉันได้ทำพระทศพล | |
| 33,0011,012,ให้เป็นผู้อันหม่อมฉันเห็นด้วยดีแล้ว ขอได้โปรดทรงอนุญาตการบรรพชา | |
| 33,0011,013,แก่หม่อมฉันเถิด. พระราชาตรัสรับว่า ดีละพระเทวี ทรงนำไปยังสำนัก | |
| 33,0011,014,ภิกษุณีด้วยวอทอง ให้ทรงผนวช. ครั้งนั้น ความที่พระนางมีพระปัญญา | |
| 33,0011,015,มาก ปรากฏไปว่า ชื่อพระเขมาเถรี บรรลุพระอรหัตทั้งที่อยู่ในเพศคฤหัสถ์ | |
| 33,0011,016,ในข้อนี้มีเรื่องดังนี้ . ต่อมาภายหลัง พระศาสดาประทับนั่ง ณ พระเชตวัน | |
| 33,0011,017,วิหาร เมื่อทรงสถาปนาภิกษุณีทั้งหลายไว้ในตำแหน่งต่าง ๆ จึงทรง | |
| 33,0011,018,สถาปนาพระเขมาเถรีไว้ในตำแหน่งเอตทัคคะเป็น<B>เลิศกว่าพวกภิกษุณี- | |
| 33,0011,019,สาวิกา ผู้มีปัญญามาก</B> แล. | |
| 33,0011,020,<B>จบอรรถกถาสูตรที่ ๒</B> | |