| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 35,0012,001,<B>คนใดละกิเลส ๕ ประการ (คือ | |
| 35,0012,002,สังโยชน์เบื้องต่ำ) ได้แล้ว เป็นพระเสขะ | |
| 35,0012,003,บริบูรณ์ มีอันไม่เสื่อมคลายเป็นธรรมดา | |
| 35,0012,004,ได้วสีทางใจ มีอินทรีย์อันมั่นคง คนนั้น | |
| 35,0012,005,ท่านเรียกว่า ผู้ตั้งตัวได้แล้ว เพราะได้ | |
| 35,0012,006,ตรัสรู้แล้ว ธรรมทั้งหลายทั้งยิ่งและหย่อน | |
| 35,0012,007,ของบุคคลใด สิ้นไปดับไป ไม่มีอยู่ | |
| 35,0012,008,บุคคลนั้น เป็นผู้บรรลุซึ่งยอดความรู้ | |
| 35,0012,009,สำเร็จพรหมจรรย์ ถึงที่สุดโลก เรียกว่าผู้ | |
| 35,0012,010,ถึงฝั่งแล้ว.</B> | |
| 35,0012,011,<I>จบอนุโสตสูตรที่ ๕</I> | |
| 35,0012,012,<h1>อรรถกถาอนุโสตสูตร</h1> | |
| 35,0012,013,พึงทราบวินิจฉัยในอนุโสตสูตรที่ ๕ ดังต่อไปนี้ :- | |
| 35,0012,014,บุคคลชื่อว่า <B>อนุโสตคามี</B> เพราะไปตามกระแส. ชื่อว่า<B>ปฏิโสต | |
| 35,0012,015,คามี</B> เพราะไปทวนกระแสของกระแสคือกิเลส โดยการปฏิบัติที่เป็นข้าศึก. | |
| 35,0012,016,บทว่า <B>ิตตฺโต</B> คือมีภาวะตั้งตนได้แล้ว. บทว่า <B>ติณฺโณ</B> ได้แก่ ข้ามโอฆะ | |
| 35,0012,017,ตั้งอยู่แล้ว. บทว่า <B>ปารคโต</B> ได้แก่ ถึงฝั่งอื่น. บทว่า <B>ถเล ติฏฺติ</B> ได้แก่ | |
| 35,0012,018,อยู่บนบก คือนิพพาน. บทว่า <B>พฺราหฺมโณ</B> ได้แก่ เป็นผู้ประเสริฐ หาโทษ | |
| 35,0012,019,มิได้. บทว่า <B>อิธ</B> แปลว่า ในโลกนี้. บทว่า <B>กาเม จ ปฏิเสวติ</B> ได้แก่ | |
| 35,0012,020,ส้องเสพวัตถุกามด้วยกิเลสกาม. บทว่า <B>ปาปญฺจ กมฺมํ กโรติ</B> ได้แก่ | |