| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 35,0020,001,๑. ท่านปฏิญญาว่าเป็นสัมมาสัมพุทธะ แต่ธรรมเหล่านี้ท่านยังไม่ | |
| 35,0020,002,รู้แล้ว | |
| 35,0020,003,๒. ท่านปฏิญญาว่าเป็นขีณาสพ แต่อาสวะเหล่านี้ของท่านยังไม่สิ้น | |
| 35,0020,004,แล้ว | |
| 35,0020,005,๓. ท่านกล่าวธรรมเหล่าใดว่าทำอันตราย ธรรมเหล่านั้น ไม่อาจทำ | |
| 35,0020,006,อันตรายแก่ผู้ซ่องเสพได้จริง | |
| 35,0020,007,๔. ท่านแสดงธรรมเพื่อประโยชน์อย่างใด ประโยชน์อย่างนั้นไม่ | |
| 35,0020,008,เป็นทางสิ้นทุกข์โดยชอบแห่งบุคคลผู้ทำตาม | |
| 35,0020,009,เมื่อไม่เห็นนิมิตอันนี้เสียเลย เราจึงโปร่งใจ จึงไม่ครั้นคร้าม จึง | |
| 35,0020,010,กล้าหาญ | |
| 35,0020,011,ภิกษุทั้งหลาย นี้แล เวสารัชชญาณของตถาคต ตถาคตประกอบ | |
| 35,0020,012,ด้วยเวสารัชชญาณเหล่าไรเล่า จึงปฏิญญาฐานผู้เป็นโจก เปล่งสิงหนาทใน | |
| 35,0020,013,บริษัททั้งหลาย ประกาศพรหมจักร | |
| 35,0020,014,<B>ถ้อยความ ที่ผูกแต่งขึ้นเป็นอันมาก | |
| 35,0020,015,ทุกชนิด และสมณพราหมณ์ทั้งหลายอาศัย | |
| 35,0020,016,วาทะใด วาทะนั้น มาถึงตถาคตผู้แกล้วกล้า | |
| 35,0020,017,ผู้ย่ำยีเสียซึ่งวาทะแล้ว ย่อมพ่ายไป ท่านผู้ | |
| 35,0020,018,ใดครอบงำเสียซึ่งวาทะและสมณพราหมณ์ | |
| 35,0020,019,ทั้งสิ้น มีความเอ็นดูในสรรพสัตว์ ประกาศ | |
| 35,0020,020,ธรรมจักร สัตว์ทั้งหลายย่อมกราบไหว้ | |
| 35,0020,021,ท่านผู้เช่นนั้น ผู้ประเสริฐแห่งเทวดา | |
| 35,0020,022,และมนุษย์ ผู้ถึงฝั่งแห่งภพ.</B> | |
| 35,0020,023,<I>จบเวสารัชชสูตรที่ ๘</I> | |