| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 35,0025,001,ในบทว่า <B>อนฺตรายิกา ธมฺมา</B> นี้ ชื่อว่าอันตรายิกธรรม เพราะ | |
| 35,0025,002,ทำอันตราย. อันตรายิกธรรมเหล่านั้น โดยใจความก็ได้แก่อาบัติ ๗ กอง ที่ | |
| 35,0025,003,จงใจล่วงละเมิด. ความจริงโทษที่จงใจล่วงละเมิด โดยที่สุดแม้อาบัติทุกกฏ | |
| 35,0025,004,และทุพภาสิต ก็ย่อมทำอันตรายแก่มรรคและผลได้. แต่ในที่นี้ ประสงค์เอา | |
| 35,0025,005,เมถุนธรรม ด้วยว่าเมื่อภิกษุรูปใดรูปหนึ่งเสพเมถุนธรรม ย่อมเป็นอันตราย | |
| 35,0025,006,ต่อมรรคและผลถ่ายเดียว. บทว่า <B>ยสฺส โข ปน เต อตฺถาย</B> ความว่า | |
| 35,0025,007,เพื่อประโยชน์แก่ธรรมอันใดในบรรดาธรรมเป็นที่สิ้นราคะเป็นต้น. บทว่า | |
| 35,0025,008,<B>ธมฺโม เทสิโต</B> ความว่า ท่านกล่าวธรรนมีอสุภภาวนาเป็นต้น . บทว่า | |
| 35,0025,009,<B>ตตฺร วต มํ</B> คือในธรรมที่ไม่นำสัตว์ออกจากทุกข์นั้น. บทที่เหลือ พึงทราบ | |
| 35,0025,010,โดยนัยอันกล่าวไว้ในวินัย. | |
| 35,0025,011,บทว่า <B>วาทปถา</B> คือ วาทะทั้งหลายนั่นเอง. บทว่า <B>ปุถุ</B> แปลว่า | |
| 35,0025,012,มาก บทว่า <B>สิตา</B> คือที่ผูกแต่งเป็นปัญหาขึ้น. อีกอย่างหนึ่ง บทว่า | |
| 35,0025,013,<B>ปุถุสฺสิตา</B> ได้แก่ วาทะที้เตรียมคือจัดไว้มาก. อีกอย่างหนึ่ง ชื่อว่า <B>ปุถุสฺสิตา</B> | |
| 35,0025,014,เพราะสมณพราหมณ์เป็นอันมากผูกไว้. บทว่า <B>ยํ นิสฺสิตา</B> ความว่า | |
| 35,0025,015,แม้บัดนี้สมณพราหมณ์อาศัยคลองวาทะใด. บทว่า <B>น เต ภวนฺติ</B> | |
| 35,0025,016,ความว่า คลองวาทะเหล่านั้นย่อมไม่มี คือแตกพินาศไป. บทว่า <B>ธมฺมจกฺกํ</B> | |
| 35,0025,017,นั้น เป็นชื่อของเทศนาญาณก็มี ปฏิเวธญาณก็มี. บรรดาญาณทั้งสองนั้น | |
| 35,0025,018,เทศนาญาณเป็นโลกิยะ ปฏิเวธญาณเป็นโลกุตระ. บทว่า <B>เกวลี</B> ได้แก่ | |
| 35,0025,019,ทรงถึงพร้อมด้วยโลกุตระสิ้นเชิง. บทว่า <B>ตาทิสํ</B> คือท่านผู้เป็นอย่างนั้น. | |
| 35,0025,020,<I>จบอรรถกถาเวสารัชชสูตรที่ ๘</I> | |