| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 39,0011,001,ประโยชน์และนำออกจากสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์. พระธรรมชื่อว่า <B>สรณะ</B> เพราะ | |
| 39,0011,002,ให้สัตว์ข้ามพ้นกันดารคือภพ และให้ความโปร่งใจ. พระสงฆ์ ชื่อว่า <B>สรณะ</B> | |
| 39,0011,003,เพราะกระทำสักการะ แม้เล็กน้อย ให้กลับได้ผลอันไพบูลย์ เพราะฉะนั้น | |
| 39,0011,004,<B>พระรัตนตรัยนั้น จึงชื่อว่า สรณะ</B> โดยปริยายดังว่ามานี้. | |
| 39,0011,005,จิตตุปบาทที่ความเลื่อมใสในพระรัตนตรัยนั้นและความเคารพในพระ | |
| 39,0011,006,รัตนตรัยนั้น กำจัดทำลายกิเลสเสียได้ เป็นไปโดยอาการคือความมีพระรัตนตรัย | |
| 39,0011,007,นั้น เป็นเบื้องหน้า หรือ ไม่มีผู้อื่นเป็นปัจจัย [ชักจูง] ชื่อว่า <B>สรณคมน์</B>. | |
| 39,0011,008,สัตว์ผู้พรั่งพร้อมด้วยจิตตุปบาทนั้น ย่อมถึงพระรัตนตรัยนั้น เป็นสรณะ | |
| 39,0011,009,อธิบายว่า ย่อมเข้าถึงพระรัตนตรัย ด้วยจิตตุปบาท ที่มีประการดังกล่าวแล้ว | |
| 39,0011,010,อย่างนี้ว่า นี้เป็นสรณะของข้าพเจ้า นี้เป็นเครื่องนำหน้าของข้าพเจ้า. ก็บุคคล | |
| 39,0011,011,เมื่อจะเข้าถึง ย่อมเข้าถึงด้วยวิธีมาทานเหมือนอย่างนายพาณิชสองคนชื่อว่า | |
| 39,0011,012,"ตปุสสะและภัลลิกะ เป็นต้น ว่า <B>""ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ทั้งสอง" | |
| 39,0011,013,นั้น ขอถึงพระผู้มีพระภาคเจ้าและพระธรรมเป็นสรณะ ขอพระผู้มี | |
| 39,0011,014,"พระภาคเจ้าโปรดทรงจำข้าพระองค์ทั้งสองว่าเป็นอุบาสก""</B> ดังนี้ก็ได้." | |
| 39,0011,015,เข้าถึงด้วยวิธียอมเป็นศิษย์ เหมือนอย่างท่านพระมหากัสสปะเป็น | |
| 39,0011,016,"ต้นว่า <B>""ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงเป็นศาสดา" | |
| 39,0011,017,"ของข้าพระองค์ ข้าพระองค์เป็นสาวก""</B> ดังนี้ ก็ได้." | |
| 39,0011,018,เข้าถึง ด้วยวิธีทุ่มตัวไปในพระรัตนตรัยนั้น เหมือนอย่าง<B>พรหมยุ- | |
| 39,0011,019,"พราหมณ์</B> เป็นต้น ความบาลีว่า <B>""เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสอย่างนี้" | |
| 39,0011,020,พรหมยุพราหมณี ก็ลุกจากอาสนะ กระทำผ้าห่มเฉวียงบ่า ประนม | |
| 39,0011,021,มือไปทางพระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ เปล่งอุทาน ๓ ครั้งว่า นโม | |
| 39,0011,022,"ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส, นโม ตสฺส ภควโต</B>" | |