tripitaka-mbu / 39 /390015.csv
uisp's picture
add data
3c90236
Book,Page,LineNumber,Text
39,0015,001,<B>ดูก่อนอานนท์ ก็สัตว์ทั้งหลายที่มีชาติความเกิด
39,0015,002,เป็นธรรมดา อาศัยเราตลาคตเป็นกัลยาณมิตร ย่อม
39,0015,003,หลุดพ้น จากชาติดังนี้ ฉันใด แต่ในที่นี้ บุคคลเมื่อ
39,0015,004,จะหลุดพ้น ด้วยอานุภาพแห่งสรณะ คือพระพุทธเจ้า
39,0015,005,พระธรรมและพระสงฆ์ ท่านก็กล่าวว่า บุคคลอาศัย
39,0015,006,สรณะนี้ย่อมหลุดพ้นจากทุกข์ ทั้งปวง ดังนี้ ก็ฉันนั้น.</B>
39,0015,007,ความที่พระพุทธเจ้าเป็นคมนียะ ควรถึงก็ไม่ถูก ความที่สรณะเป็น
39,0015,008,คมนียะควรถึงก็ไม่ถูก ความที่พระพุทธเจ้าและสรณะทั้งสอง เป็นคมนียะควร
39,0015,009,ถึงก็ไม่ถูก แม้โดยประการทั้งปวงอย่างนี้ คมนียะสิ่งที่ควรถึงของผู้ถึงสรณคมน์
39,0015,010,ที่ท่านอธิบายว่า ข้าพเจ้าถึงสิ่งที่พึงปรารถนา ควรกล่าวถึง ต่อนั้น ก็ควร
39,0015,011,กล่าวข้อยุติคือข้อที่ถูก ในเรื่องนี้ ดังนั้น ข้าพเจ้าจะกล่าวข้อยุติดังต่อไปนี้
39,0015,012,ในข้อยุตินี้ พระพุทธเจ้าเท่านั้นเป็นคมนียะ แต่เพื่อแสดงอาการคือ
39,0015,013,การถึง คำกล่าวถึงสรณะนั้นมีว่า ข้าพเจ้าถึงพระพุทธเจ้าว่าเป็นสรณะ พระ-
39,0015,014,พุทธเจ้าพระองค์นั้นเป็นสรณะของข้าพเจ้า พระพุทธเจ้าพระองค์นั้น เป็น
39,0015,015,ปรายนะนำหน้าของข้าพเจ้า เป็นผู้กำจัดทุกข์ เป็นผู้ทรงประโยชน์ ข้าพเจ้า
39,0015,016,ถึง คบ เสพ เข้าใกล้ชิดพระพุทธเจ้าพระองค์นั้น ด้วยความประสงค์ดังกล่าว
39,0015,017,มานี้ หรือว่าข้าพเจ้ารู้ทราบอย่างนี้ จริงอยู่ คติเป็นประโยชน์ของธาตุเหล่าใด
39,0015,018,แม้ความรู้ก็เป็นประโยชน์ของธาตุเหล่านั้น.
39,0015,019,ถ้าผู้ทักท้วงกล่าวว่า ข้อนั้นไม่ถูก เพราะไม่ประกอบ <B>อิติ</B> ศัพท์ คำ
39,0015,020,ทักท้วงนั้นก็ไม่ถูก ข้อยุติที่ถูกในเรื่องนั้น พึงมีดังนี้.