| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 39,0025,001,ขาบททั้งหลาย และโดยแนวปาฐะที่ท่านแสดงไว้ ในสรณคมน์ อย่างนี้ว่า | |
| 39,0025,002,<B>ปาณาติปาตา เวรมณีสิกฺขาปทํ สมาทิยามิ</B> ข้าพเจ้าสมาทานสิกขาบท | |
| 39,0025,003,"คือเจตนางดเว้นจากปาณาติบาต เป็นต้น พึงทราบนัยที่ว่า ""สิกขาบทเหล่า" | |
| 39,0025,004,"นี้ ผู้ใดกล่าว กล่าวที่ใด กล่าวเมื่อใด กล่าวเพราะเหตุไร จะกล่าวนัยนั้น""" | |
| 39,0025,005,เท่านี้ก่อน. | |
| 39,0025,006,<H2>กำหนดความแปลกกันของสิกขาบททั่วไป</H2> | |
| 39,0025,007,ก็บรรดาสิกขาบทเหล่านั้น สิกขาบทที่ ๔ - ๕ สองสิกขาบทข้างต้น | |
| 39,0025,008,ทั่วไปทั้งอุบาสก ทั้งสามเณรโดยเป็นนิจศีล แต่ว่าโดยเป็นอุโบสถศีล ของ | |
| 39,0025,009,พวกอุบาสก เว้นสิกขาบทหลังหมด เพราะรวบสิกขาบทที่ ๗ และ ๘ เข้าเป็น | |
| 39,0025,010,องค์เดียวกัน สิกขาบททั้งหมด ก็ทั่วไปกับสามเณรทั้งหลาย ส่วนสิกขาบท | |
| 39,0025,011,หลังเป็นพิเศษสำหรับสามเณรเท่านั้น พึงทราบกำหนดโดยความแปลกกันของ | |
| 39,0025,012,สิกขาบททั่วไปดังกล่าวมาฉะนี้ พึงกำหนดปกติวัชชะ และปัณณัตติวัชชะ อย่าง | |
| 39,0025,013,นี้คือ บรรดาสิกขาบทเหล่านั้น ๕ สิกขาบทข้างต้น กำหนดด้วยเจตนางดเว้น | |
| 39,0025,014,จากปกติวัชชะ ของปาณาติบาตเป็นต้น เพราะมีกุศลจิตเป็นสมุฏฐานส่วนเดียว | |
| 39,0025,015,สิกขาบทนอกนั้น กำหนดด้วยเจตนางดเว้นจากปัณณัตติวัชชะ. | |
| 39,0025,016,<H3>ชี้แจงบททั่วไป</H3> | |
| 39,0025,017,ก็เพราะเหตุที่บรรดาบทเหล่านั้น บทเหล่านั้นว่า <B>เวรมณีสิกฺขาปทํ | |
| 39,0025,018,สมาทิยามิ</B> เป็นบททั่วไปทั้งหมด ฉะนั้น พึงทราบการชี้แจงบทเหล่านั้นทั่ว | |
| 39,0025,019,ไป ทั้งโดยพยัญชนะ ทั้งโดยอรรถะดังต่อไปนี้. | |
| 39,0025,020,ในบทเหล่านั้น พึงทราบโดยพยัญชนะก่อน ชื่อว่า <B>เวรมณี</B> เพราะ | |
| 39,0025,021,เว้นเวร อธิบายว่า ละบรรเทาเวร คือทำให้สิ้นสุด ให้ถึงความไม่มี. อีกนัย | |