|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
39,0041,001,<B>มุสวาทา เวรมณี</B> มีผลเป็นต้นอย่างนี้ คือ ความมีอินทรีย์ผ่องใส
|
|
39,0041,002,ความเป็นผู้พูดวาจาไพเราะสละสลวย ความมีพื้นเรียงเรียบและสะอาด ความ
|
|
39,0041,003,ไม่อ้วนเกินไป ความไม่ผอมเกินไป ความไม่เตี้ยเกินไป ความไม่สูงเกินไป
|
|
39,0041,004,ความมีสัมผัสสบาย ความมีปากมีกลิ่นดังดอกอุบล ความมีตนใกล้ชิดเชื่อฟังดี
|
|
39,0041,005,ความมีวาจาที่เชื่อถือได้ ความมีลิ้นอ่อนแดงบางเสมือนดอกโกมลและอุบล
|
|
39,0041,006,ความไม่ฟุ้งซ่าน ความไม่คลอนแคลน.
|
|
39,0041,007,<B>สุราเมรยมชฺชปมาทฏฺานา เวรมณี</B> มีผลเป็นต้น อย่างนี้คือ ความ
|
|
39,0041,008,ปฏิญาณได้ฉับพลันในกรณียกิจทั้งปวง ทั้งอดีตอนาคต และปัจจุบัน ความ
|
|
39,0041,009,มีสติมั่นคงทุกเมื่อ ความไม่เป็นคนบ้า ความมีญาณ ความไม่เกียจคร้าน
|
|
39,0041,010,ความไม่โง่ ความไม่เป็นใบ้ ความไม่มัวเมา ความไม่ประมาท ความไม่หลง
|
|
39,0041,011,ความไม่หวาดกลัว ความไม่แข่งดี ความไม่ต้องสงสัย ความไม่ต้องแคลงใจ
|
|
39,0041,012,ความเป็นคนพูดสัจจะ ความเป็นคนพูดแต่วาจาไม่ส่อเสียด ไม่หยาบคาย
|
|
39,0041,013,ไม่เปล่าประโยชน์ ความเป็นคนไม่เกียจคร้านทั้งกลางคืนกลางวัน ความ
|
|
39,0041,014,มีกตัญญู มีความกตเวที ความไม่ตระหนี่ ความเสียสละ ความมีศีล ความ
|
|
39,0041,015,เป็นคนตรง ความไม่โกรธ ความมีหิริ ความมีโอตตัปปะ ความมีความ
|
|
39,0041,016,เห็นตรง ความมีปัญญามาก ความมีความรู้ ความเป็นบัณฑิต ความฉลาด
|
|
39,0041,017,ในสิ่งที่เป็นประโยชน์และไม่เป็นประโยชน์. ในข้อนี้ พึงทราบวินิจฉัย แม้
|
|
39,0041,018,โดยสมุฏฐาน เวทนา มูล กรรม และผลด้วยประการดังกล่าวมาฉะนี้.
|
|
39,0041,019,<H2>พรรณนา ๕ สิกขาบทหลัง</H2>
|
|
39,0041,020,คำที่ข้าพเจ้ากล่าวไว้ว่า ข้อยุติจากคำพรรณนา ๕ สิกขาบทต้นนั้น
|
|
39,0041,021,ควรนำมาใช้ใน ๕ สิกขาบทหลัง ควรกล่าวเป็นข้อ ๆ และควรทราบว่าสิกขาบท
|
|
39,0041,022,มีอย่างเลวเป็นต้นไว้ด้วย บัดนี้จะพรรณนาความดังต่อไปนี้. คำใดในการ
|
|
39,0041,023,พรรณนา ๕ สิกขาบทต้น ย่อมยุติถูกต้อง คำนั้นควรถือจากการพรรณนานั้น
|
|
|