| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 39,0049,001,กรรมฐานคือทวัตติงสาการนั้นใด เป็นปริยายแห่งภาวนาส่วนหนึ่งของกายคตา- | |
| 39,0049,002,สติ ซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงสงเคราะห์มันสมองไว้ด้วยเยื่อในกระดดูก | |
| 39,0049,003,ในบาลีประเทศนั้น ๆ อย่างนี้ว่า<SUP>๑</SUP> | |
| 39,0049,004,<B><I>ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อีกข้อหนึ่ง ภิกษุพิจารณาเห็นกายนี้นี่แล | |
| 39,0049,005,ตั้งแต่พื้นเท้าขึ้นไป ปลายผมลงมา มีหนังหุ้มอยู่โดยรอบเต็มไปด้วยของ | |
| 39,0049,006,ไม่สะอาดมีประการต่าง ๆ ว่า ในการนี้มี ผม ขน ฯลฯ มูตร</I></B> ดังนี้ | |
| 39,0049,007,ข้าพเจ้าเริ่มไว้แล้ว กรรมฐานคือทวัตติงสาการนั้น จะพรรณนาความดังต่อไปนี้ | |
| 39,0049,008,บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า <B>อตฺถิ</B> แปลว่า มีอยู่. บทว่า <B>อิมสฺมึ</B> | |
| 39,0049,009,ความว่า ที่กล่าวว่าตั้งแต่พื้นเท้าขึ้นไป แต่ปลายผมลงมา มีหนังหุ้มโดยรอบ | |
| 39,0049,010,เต็มไปด้วยของไม่สะอาด มีประการต่าง ๆ. บทว่า <B>กาเย</B> ได้แก่ ในสรีระ. | |
| 39,0049,011,จริงอยู่ สรีระ เรียกกันว่า กาย เพราะสะสมของไม่สะอาด หรือเพราะเป็นที่ | |
| 39,0049,012,เจริญเติบโตของผมเป็นต้นที่น่าเกลียด และของโรคตั้งร้อยมี โรคตา เป็นต้น | |
| 39,0049,013,บทว่า <B>เกสา ฯ เป ฯ มุตฺตํ</B> คืออาการ ๓๒ มีผมเป็นต้นเหล่านั้น ใน | |
| 39,0049,014,ทวัตติงสาการนี้ พึงทราบความสัมพันธ์เชื่อมความอย่างนี้ว่า ผมอยู่ในกายนี้ | |
| 39,0049,015,ขนมีอยู่ในกายนี้ เป็นต้น. เป็นอันตรัสอะไรไว้ ด้วยทวัตติงสาการกรรมฐาน | |
| 39,0049,016,นั้น เป็นอันตรัสไว้ว่าใครๆ เมื่อพิจารณานั้น แม้โดยอาการทุกอย่างในกเฬวระ | |
| 39,0049,017,เรือนร่างขนาดวาหนึ่งนี้ คือประมาณเท่านี้คือ เบื้องบนตั้งแต่พื้นเท้าขึ้นไป | |
| 39,0049,018,เบื้องล่างตั้งแต่ปลายผมลงมา หุ้มด้วยหนังโดยรอบ ย่อมจะไม่เห็นอะไร ไม่ว่า | |
| 39,0049,019,แก้วมุกดา แก้วมณี แก้วไพฑูรย์ กฤษณา จันทน์ หญ้าฝรั่น การบูร หรือผงอบ | |
| 39,0049,020,เป็นต้นแม้ขนาดเล็กว่าสะอาด โดยที่แท้ย่อมจะเห็นกายต่างโดยผมขนเป็นต้น | |
| 39,0049,021,ที่มีกลิ่นเหม็นน่าเกลียดอย่างยิ่ง ไม่มีสิริที่น่าดูเลยมีประการต่างๆ ว่าไม่สะอาด | |
| 39,0049,022,อย่างเดียว. | |