| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 40,0002,001,<B>พูดอยู่ก็ดี ทำอยู่ก็ดี ความสุขย่อมไปตามเขา เพราะ | |
| 40,0002,002,เหตุนั้น เหมือนเงาไปตามตัว ฉะนั้น. | |
| 40,0002,003,๓. ก็ชนเหล่าใดเข้าไปผูกความโกรธนั้นว่า ผู้ | |
| 40,0002,004,โน้นได้ด่าเรา ผู้โน้นได้ตีเรา ผู้โน้นได้ชนะเรา ผู้ | |
| 40,0002,005,โน้นได้ลักสิ่งของของเราแล้ว เวรของชนเหล่านั้น | |
| 40,0002,006,ย่อมไม่ระงับได้ ส่วนชนเหล่าใดไม่เข้าไปผูกความ | |
| 40,0002,007,โกรธนั้นไว้ว่า ผู้โน้นได้ด่าเรา ผู้โน้นได้ตีเรา ผู้โน้น | |
| 40,0002,008,ได้ชนะเรา ผู้โน้นได้ลักสิ่งของของเราแล้ว เวรของ | |
| 40,0002,009,ชนเหล่านั้นย่อมระงับ | |
| 40,0002,010,๔. ในกาลไหน ๆ เวรทั้งหลายในโลกนี้ ย่อม | |
| 40,0002,011,ไม่ระงับด้วยเวรเลย ก็แต่ย่อมระงับได้ด้วยความไม่มี | |
| 40,0002,012,เวร ธรรมนี้เป็นของเก่า. | |
| 40,0002,013,๕. ก็ชนเหล่านั้นไม่รู้ตัวว่า พวกเราพากัน | |
| 40,0002,014,ย่อยยับอยู่ในท่ามกลางสงฆ์นี้ ฝ่ายชนเหล่าใดใน | |
| 40,0002,015,หมู่นั้นย่อมรู้ชัด ความหมายมั่นกันและกันย่อมสงบ | |
| 40,0002,016,เพราะการปฏิบัติของตนพวกนั้น. | |
| 40,0002,017,๖. ผู้ตามเห็นอารมณ์ว่างาม ไม่สำรวมใน | |
| 40,0002,018,อินทรีย์ทั้งหลาย ไม่รู้ประมาณในโภชนะ เกียจคร้าน | |
| 40,0002,019,มีความเพียรเลวทรามอยู่. ผู้นั้นแล มารย่อมรังควาน | |
| 40,0002,020,ได้ เปรียบเหมือนต้นไม้ที่มีกำลังไม่แข็งแรง ลม | |
| 40,0002,021,รังควานได้ ฉะนั้น (ส่วน) ผู้ตามเห็นอารมณ์ว่า | |
| 40,0002,022,ไม่งาม สำรวมดีในอินทรีย์ทั้งหลาย รู้ประมาณใน</B> | |