| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 40,0041,001,พระภาคเจ้า เสด็จออกจากพระมหากรุณาสมาบัติ ทรงเล็งดูโลกด้วย | |
| 40,0041,002,พุทธจักษุ เพื่อทอดพระเนตรเหล่าสัตว์ผู้เป็นเผ่าพันธุ์อันพระองค์พอ | |
| 40,0041,003,แนะนำได้ ซึ่งมีกุศลอันหนาแน่นแล้ว มีความปรารถนา<SUP>๑</SUP>ซึ่งได้ทำไว้ | |
| 40,0041,004,แล้วในพระพุทธเจ้าแต่ปางก่อนทั้งหลาย ได้ทรงแผ่ตาข่ายคือพระญาณไป | |
| 40,0041,005,ในหมื่นจักรวาล. มัฏฐกุณฑลีมาณพปรากฏแล้ว ณ ภายในตาข่ายคือ | |
| 40,0041,006,พระญาณนั้น โดยอาการอันนอนที่ระเบียงข้างนอกอย่างนั้น. | |
| 40,0041,007,พระศาสดาทอดพระเนตรเห็นเขาแล้ว ทรงทราบว่า พราหมณ์ | |
| 40,0041,008,ผู้บิดานำเขาออกจากภายในเรือนแล้ว ให้นอนในที่นั้น ทรงดำริว่า | |
| 40,0041,009,"""จะมีประโยชน์บ้างหรือไม่หนอ ด้วยปัจจัยที่เราไปในที่นั้น"" กำลังทรง" | |
| 40,0041,010,"รำพึง (อยู่) ได้ทรงเห็นเหตุนี้ว่า ""มาณพนี้ จักทำจิตให้เลื่อมใสใน" | |
| 40,0041,011,เรา ทำกาละแล้ว จักเกิดในวิมานทองสูง ๓๐ โยชน์ในดาวดึงสเทวโลก | |
| 40,0041,012,มีนางอัปสรเป็นบริวารพันหนึ่ง. ฝ่ายพราหมณ์จักทำฌาปนกิจสรีระนั้น | |
| 40,0041,013,ร้องไห้ไปในป่าช้า. เทพบุตรจักมองดูอัตภาพตนสูงประมาณ ๓ คาวุต | |
| 40,0041,014,(สามร้อยเส้น) ประดับด้วยเครื่องอลังการ หนัก ๖๐ เล่มเกวียน มี | |
| 40,0041,015,"นางอัปสรเป็นบริวารพันหนึ่ง คิดว่า "" สิริสมบัตินี้ เราได้ด้วยกรรม" | |
| 40,0041,016,"อะไรหนอ ?"" ดังนี้แล้ว เล็งดูอยู่, ก็ทราบว่าได้ด้วยจิตเลื่อมใสในเรา" | |
| 40,0041,017,"คิดว่า ""บิดาไม่หาหมอมาให้ประกอบยาให้แก่เรา เพราะเกรงว่าทรัพย์" | |
| 40,0041,018,"จะหมดไป เดี๋ยวนี้ไปป่าช้าร้องไห้อยู่, เราจักทำเขาให้ถึงประการอัน" | |
| 40,0041,019,"แปลก"" ดังนี้ ด้วยความขัดเคืองในบิดา จักจำแลงตัวเหมือนมัฏฐกุณฑลี" | |
| 40,0041,020,มาณพ มาทำนองร้องไห้อยู่ในที่ใกล้ป่าช้า. ทีนั้น พราหมณ์ จักถามเขา | |
| 40,0041,021,"ว่า ""เจ้าเป็นใคร ?"" เขาจักตอบ ฉันเป็นมัฏฐกุณฑลีมาณพ บุตรของ" | |