| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 40,0043,001,"ธรรม, เดี๋ยวนี้แม้แต่มือสองข้างของเราก็ยกไม่ไหว. กิจที่ควรทำอย่างอื่น" | |
| 40,0043,002,"ไม่มี"" ดังนี้แล้ว ได้ทำใจเท่านั้นให้เลื่อม" | |
| 40,0043,003,<B> เพราะใจเลื่อมใสทำกาละไปเกิดในเทวโลก</B> | |
| 40,0043,004,"พระศาสดาทรงพระดำริว่า ""พอละ ด้วยการที่มาณพนี้ทำใจให้" | |
| 40,0043,005,"เลื่อมใส ประมาณเท่านั้น"" ก็เสด็จหลีกไปแล้ว. เมื่อพระตถาคตพอ" | |
| 40,0043,006,"กำลังเสด็จลับตาไป, มาณพนั้นมีใจเลื่อมใส ทำกาละแล้ว เป็นประดุจ" | |
| 40,0043,007,ดังว่า หลับแล้วกลับตื่นขึ้น ไปเกิดในวิมานทองสูงประมาณ ๓๐ โยชน์ | |
| 40,0043,008,ในเทวโลก. | |
| 40,0043,009,<H3>พราหมณ์คร่ำครวญถึงบุตร</H3> | |
| 40,0043,010,ฝ่ายพราหมณ์ทำฌาปนกิจสรีระมาณพนั้นแล้ว ได้มีแต่การร้องให้ | |
| 40,0043,011,"เป็นเบื้องหน้า, ไปที่ป่าช้า ทุกวัน ๆ ร้องให้พลางบ่นพลางว่า ""เจ้าลูก" | |
| 40,0043,012,"คนเดียวของพ่ออยู่ที่ไหน ? เจ้าลูกคนเดียวของพ่ออยู่ที่ไหน ?""" | |
| 40,0043,013,<H3>เทพบุตรจำแลงกายไปหาพราหมณ์</H3> | |
| 40,0043,014,"(แม้) เทพบุตรแลดูสมบัติของตนแล้ว คิดว่า ""สมบัตินี้เราได้" | |
| 40,0043,015,"ด้วยกรรมอะไร ?"" เมื่อพิจารณาไปก็รู้ว่า ""ได้ด้วยใจที่เลื่อมใสใน" | |
| 40,0043,016,"พระศาสดา"" ดังนี้แล้ว จึงคิดต่อไปว่า ""พราหมณ์ผู้นี้ ในกาลเมื่อเรา " | |
| 40,0043,017,"ไม่สบาย หาได้ให้หมอประกอบยาไม่ เดี๋ยวนี้สิ ไปป่าช้าร้องให้อยู่," | |
| 40,0043,018,"ควรที่เราจะทำแกให้ถึงประการอันแปลก"" ดังนี้แล้วจึงจำแลงตัวเหมือน" | |
| 40,0043,019,มัฏฐกุณฑลีมาณพ มาแล้ว ได้กอดแขนยืนร้องไห้อยู่ ในที่ไม่ไกลป่าช้า. | |