| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 41,0002,001,๒. <B>ภิกษุรู้แจ้งกายนี้ว่า มีฟองน้ำเป็นเครื่อง | |
| 41,0002,002,เปรียบ รู้ชัดกายนี้ว่า มีพยับแดดเป็นธรรม ตัด | |
| 41,0002,003,พวงดอกไม้ของมารเสียแล้ว พึงสถานที่มัจจุราช | |
| 41,0002,004,ไม่เห็น.</B> | |
| 41,0002,005,๓. <B>มัจจุย่อมพานระผู้มีใจข้องไปในอารมณ์ | |
| 41,0002,006,ต่าง ๆ ผู้เลือกเก็บดอกไม้อยู่เที่ยวไป เหมือนห้วงน้ำ | |
| 41,0002,007,ใหญ่พัดชาวบ้านอันหลับแล้วไปฉะนั้น.</B> | |
| 41,0002,008,๔. <B>มัจจุผู้ทำซึ่งที่สุด กระทำนระผู้มีใจข้อง | |
| 41,0002,009,ในอารมณ์ต่าง ๆ เลือกเก็บดอกไม่อยู่เทียว ผู้ไม่อิ่ม | |
| 41,0002,010,ในกามทั้งหลายนั่นแล สู่อำนาจ.</B> | |
| 41,0002,011,๕. <B>มุนีพึงเที่ยวไปในบ้าน เหมือนแมลงภู่ไม่ | |
| 41,0002,012,ยังดอก สี และกลิ่นให้ชอกช้ำ ถือเอาแต่รสแล้ว | |
| 41,0002,013,บินไปฉะนั้น.</B> | |
| 41,0002,014,๖. <B>บุคคลผู้ไม่ควรทำคำแสยงขนของคนเหล่า | |
| 41,0002,015,อื่นไว้ในใจ ไม่ควรแลดูกิจที่ทำแล้วและยังมิได้ทำ | |
| 41,0002,016,ของคนเหล่าอื่น พึงพิจารณากิจที่ทำแล้ว และยัง | |
| 41,0002,017,มิได้ทำของตนเท่านั้น.</B> | |
| 41,0002,018,๗. <B>ดอกไม้งามมีสี ไม่มีกลิ่นแม้ฉันใด วาจา | |
| 41,0002,019,สุภาษิตก็ฉันนั้น ย่อมไม่มีผลแก่ผู้ไม่ทำอยู่ ดอกไม้ | |
| 41,0002,020,งามมีสี พร้อมด้วยกลิ่นแม้ฉันใด วาจาสุภาษิตก็ | |
| 41,0002,021,ฉันนั้น ย่อมมีผลแก่ผู้ทำดีอยู่.</B> | |