|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
41,0014,001,พระศาสดา. มหาบพิตร ธรรมดาพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ย่อมไม่
|
|
41,0014,002,รับภิกษาประจำในที่แห่งเดียว. ประชาชนเป็นจำนวนมาก ย่อมหวัง
|
|
41,0014,003,เฉพาะการมาของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย.
|
|
41,0014,004,พระราชา. ถ้ากระนั้น ขอพระองค์ โปรดส่งภิกษุรูปหนึ่งไป
|
|
41,0014,005,ประจำเถิด
|
|
41,0014,006,พระศาสดาได้ทรงทำให้เป็นภาระของพระอานนทเถระ.
|
|
41,0014,007,<H2>พระราชาทรงลืมจัดการเลี้ยงภิกษุถึง ๓ วัน</H2>
|
|
41,0014,008,"พระราชาไม่ทรงจัด ( เจ้าหน้าที่ ) ไว้ว่า ""เมื่อภิกษุสงฆ์มาแล้ว"
|
|
41,0014,009,"ชื่อว่าชนเหล่านั้น รับบาตรแล้ว จงอังคาส "" ทรงอังคาสด้วยพระองค์เอง"
|
|
41,0014,010,เท่านั้นตลอด ๗ วัน ในวันที่ ๘ ทรงลืมไป จึงได้ทรงกระทำให้เนิ่นช้า
|
|
41,0014,011,แล้ว.
|
|
41,0014,012,ก็ธรรมดาในราชตระกูล ชนทั้งหลาย อันพระราชามิได้ทรงสั่ง
|
|
41,0014,013,แล้ว ย่อมไม่ได้เพื่อปูอาสนะทั้งหลาย นิมนต์พวกภิกษุให้นั่งแล้วอังคาส.
|
|
41,0014,014,"พวกภิกษุ (ก็) คิดกันว่า ""เราไม่อาจเพื่อยับยั้งอยู่ในที่นี้ได้"" พากัน"
|
|
41,0014,015,หลีกไปเสียหลายรูป. แม้ในวันที่ ๒ พระราชาก็ทรงลืมแล้ว. แม้ใน
|
|
41,0014,016,วันที่ ๒ ภิกษุเป็นอันมากก็พากันหลีกไป. ถึงในวันที่ ๓ พระราชา
|
|
41,0014,017,ก็ทรงลืม ในกาลนั้น เว้นพระอานนทเถระองค์เดียวเท่านั้น พวกภิกษุ
|
|
41,0014,018,ที่เหลือพากันหลีกไป.
|
|
41,0014,019,<H2>คนมีบุญย่อมหนักในเหตุ</H2>
|
|
41,0014,020,ธรรมดาผู้มีบุญทั้งหลาย ย่อมเป็นผู้เป็นไปในอำนาจแห่งเหตุ จึง
|
|
41,0014,021,รักษาความเลื่อมใสแห่งตระกูลทั้งหลายไว้ได้. ก็สาวกของพระตถาคต
|
|
|