|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
43,0011,001,<B>โส กโรหิ ทีปมตฺตโน
|
|
43,0011,002,ขิปฺปํ วายม ปณฺฑิโต ภว
|
|
43,0011,003,นิทฺธนฺตมโล อนงฺคโณ
|
|
43,0011,004,น ปุน ชาติชรํ อุเปหิสิ.</B>
|
|
43,0011,005,"<B>""บัดนี้ ท่านเป็นผู้มีวัยอันชรานำเข้าไปแล้ว,"
|
|
43,0011,006,"เป็นผู้เตรียมพร้อม เพื่อจะไป สำนักของพระยายม,"
|
|
43,0011,007,"อนึ่ง แม้ที่พัก ในระหว่างหาง ของท่าน ก็ยังไม่มี,"
|
|
43,0011,008,"อนึ่ง ถึงเสบียงทางของท่าน ก็หามีไม่, ท่านนั้นจงทำ"
|
|
43,0011,009,"ที่พึ่งแก่ตน, จงรีบพยายาม จงเป็นบัณฑิต ท่านเป็น"
|
|
43,0011,010,ผู้มีมลทินอันกำจัดได้แล้ว ไม่มีกิเลสเพียงดังเนิน
|
|
43,0011,011,"จักไม่เข้าถึงชาติชราอีก.""</B>"
|
|
43,0011,012,<H2>แก้อรรถ</H2>
|
|
43,0011,013,ศัพท์ว่า <B>อุป</B> ในบทว่า <B>อุปนีตวโย</B> ในพระคาถานั้น เป็นเพียง
|
|
43,0011,014,นิบาต. ท่านมีวัยอันชรานำไปแล้ว คือมีวัยผ่านไปแล้ว ได้แก่มีวัยล่วง
|
|
43,0011,015,ไปแล้ว. อธิบายว่า บัดนี้ ท่านล่วงวัยทั้งสามแล้ว ดังอยู่ใกล้ปากของ
|
|
43,0011,016,ความตาย.
|
|
43,0011,017,บาทพระคาถาว่า <B>สนฺปยาโตสิ ยมสฺส สนฺติกํ</B> ความว่า ท่าน
|
|
43,0011,018,ตระเตรียมจะไปสู่ปากของความตายตั้งอยู่แล้ว.
|
|
43,0011,019,บาทพระคาถาว่า <B>วาโสปิ จ เต นตฺถิ อนฺตรา</B> ความว่า พวกคน
|
|
43,0011,020,เดินทาง ย่อมพักทำกิจนั้น ๆ ในระหว่างทางได้ฉันใด; คนไปสู่ปรโลก
|
|
43,0011,021,ย่อมพักอยู่ฉันนั้นไม่ได้. เพราะคนไปสู่ปรโลกไม่อาจเพื่อจะกล่าวคำเป็นต้น
|
|
|