| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 45,0029,001,ครอบงำ เพราะทรงประกอบด้วยเวสารัชชะ พระองค์จึงทรงครอบงำคนอื่น | |
| 45,0029,002,ได้. ความสำเร็จแห่งสัตถุสัมปทา (ของพระองค์) มีได้เพราะพละทั้งหลาย | |
| 45,0029,003,ความสำเร็จแห่งศาสนสัมปทามีได้เพราะเวสารัชชะทั้งหลาย. อนึ่ง ความสำเร็จ | |
| 45,0029,004,แห่งพุทธรัตนะมีได้เพราะพละทั้งหลาย ความสำเร็จแห่งธรรมรัตนะมีได้ | |
| 45,0029,005,เพราะเวสารัชชะทั้งหลาย. นี้เป็นการแสดงเพียงแนวทางการขยายความของ | |
| 45,0029,006,บททั้งสองที่ว่า <B>ภควตา อรหตา</B> ในที่นี้. | |
| 45,0029,007,<H1>เหตุผลที่กล่าว วุตฺตํ ไว้สองครั้ง</H1> | |
| 45,0029,008,ถามว่า ก็เพราะเหตุไร ในที่นี้ท่านกล่าวคำว่า <B>วุตฺตํ เหตํ ภควตา</B> | |
| 45,0029,009,ไว้แล้ว จึงกล่าวคำว่า <B>วุตฺตํ</B> ไว้อีกเล่า ? ตอบว่า ท่านกล่าวคำว่า <B>วุตฺตํ</B> | |
| 45,0029,010,ไว้อีก ก็เพื่อแสดงความแน่นอน โดยปฏิเสธการได้ฟังตามกันมา. เหมือน | |
| 45,0029,011,อย่างว่า คนบางคนได้ฟังมาจากคนอื่นแล้วพูด ถ้าว่าเรื่องนั้นคนอื่นนั้นมิได้พูด | |
| 45,0029,012,เอง คือ คนอื่นนั้นมิได้พูดเอง เพราะมีคนอื่นพูดไว้อีกทีหนึ่ง และเรื่องนั้น | |
| 45,0029,013,คนอื่นนั้น ก็มิได้พูดเองโดยที่แท้ ได้ฟังมาอีกต่อหนึ่งฉันใด ในที่นี้หาเป็น | |
| 45,0029,014,ฉันนั้นไม่. เป็นความจริง <B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>มิได้ทรงสดับมาจากบุคคลอื่น | |
| 45,0029,015,ตรัสสิ่งที่พระองค์ทรงบรรลุด้วยพระองค์เอง ด้วยพระสยัมภูญาณ เพราะเหตุ | |
| 45,0029,016,นั้น เพื่อแสดงความแปลกกันของ <B>วุตฺตํ</B> สองคำนี้ ท่านจึงได้กล่าวคำว่า <B>วุตฺตํ</B> | |
| 45,0029,017,ซ้ำถึงสองครั้ง. มีคำอธิบายดังนี้ว่า ก็ข้อนี้ <B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>ตรัสไว้ | |
| 45,0029,018,ก็แลข้อนั้น <B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>เองตรัสไว้ หาใช่ผู้อื่นกล่าวไว้ไม่เลย หา | |
| 45,0029,019,ใช่พระองค์ได้ทรงสดับ ต่อมาจากคนอื่นไม่. จริงอยู่ การกล่าวซ้ำย่อมช่วย | |
| 45,0029,020,ให้เข้าใจความหมายของกันและกันเพราะเหตุนั้น จึงไม่มีข้อเสียหายในเพราะ | |
| 45,0029,021,การกล่าวซ้ำ. แม้ในที่แห่งอื่นจากที่นี้ก็มีนัย อย่างเดียวกันนี้. | |