| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 45,0038,001,ราคะเป็นต้น เมื่อความหมายมีอยู่ดังว่ามานี้ <B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>จึงไม่มี | |
| 45,0038,002,กิเลสทั้งหลายมีราคะเป็นต้นที่เป็นปฏิปักษ์ ซึ่งจะต้องนำไปกำจัด แม้สำหรับ | |
| 45,0038,003,ปุถุชนทั้งหลาย เมื่อจิตปราศจากอุปกิเลส ประกอบด้วยคุณ ๘ ประการ | |
| 45,0038,004,ขจัดกิเลสที่เป็นปฏิปักษ์ได้แล้ว อิทธิวิธี (การแสดงฤทธิ์ได้) จึงเป็นไป | |
| 45,0038,005,เพราะเหตุนั้น ตามโวหารที่เป็นไปในที่นั้น ใคร ๆ จึงไม่สามารถกล่าวว่าเป็น | |
| 45,0038,006,ปาฏิหาริย์ในที่นี้ แต่เพราะเหตุที่<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>ผู้มีพระมหากรุณาธิคุณ | |
| 45,0038,007,ทรงมีกิเลสที่มีอยู่ในเวไนยสัตว์เป็นปฏิปักษ์ ฉะนั้น จึงชื่อว่า เป็นปาฏิหาริย์ | |
| 45,0038,008,เพราะนำขจัดกิเลสเหล่านั้นไปเสีย. | |
| 45,0038,009,อีกประการหนึ่ง คำสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้ามีพวกเดียรถีย์เป็น | |
| 45,0038,010,ปฏิปักษ์ ชื่อว่า เป็นปาฏิหาริย์ ก็เพราะนำ(ขจัด)เดียรถีย์เหล่านั้น. อธิบายว่า | |
| 45,0038,011,เดียรถีย์เหล่านั้น ถูก<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>นำ คือ ขจัด ด้วยอิทธิปาฏิหาริย์ | |
| 45,0038,012,อาเทสนาปาฏิหาริย์ และอนุสาสนีปาฏิหาริย์ เพราะไม่สามารถในการประกาศ | |
| 45,0038,013,ทิฏฐิ โดยนำขจัดทิฏฐิได้. อีกประการหนึ่ง บทว่า <B>ปฏิ</B> หมายความว่า | |
| 45,0038,014,ภายหลัง. เพราะเหตุนั้น ที่ชื่อว่า เป็นปาฏิหาริย์ เพราะหมายความว่า เป็น | |
| 45,0038,015,สิ่งที่ท่านผู้ทำกิจเสร็จแล้ว พึงนำไป คือ พึงให้เป็นไปภายหลัง ในเมื่อจิตตั้งมั่น | |
| 45,0038,016,ปราศจากอุปกิเลสแล้ว. อีกประการหนึ่ง เมื่ออุปกิเลสทั้งหลายของตนถูกมรรค | |
| 45,0038,017,อันประกอบด้วยฌานที่ ๔ นำไป (ขจัด) แล้ว การนำไปในภายหลังชื่อว่า | |
| 45,0038,018,ปาฏิหาริย์. | |
| 45,0038,019,ปาฏิหาริย์ทั้งหลาย มีก็เพราะเหตุที่ อิทธิวิธี อาเทสนาวิธี และ | |
| 45,0038,020,อนุสาสนีวิธี อันท่านผู้ปราศจากอุปกิเลส และทำกิจเสร็จแล้วพึงให้เป็นไปอีก | |
| 45,0038,021,เพื่อประโยชน์เกื้อกูลแก่สัตว์ และเพราะเหตุที่เมื่อนำอุปกิเลสทั้งหลายของตน | |
| 45,0038,022,ออกได้แล้ว จึงนำอุปกิเลสในสันดานของผู้อื่นออก (ภายหลัง). ปาฏิหาริย์ | |
| 45,0038,023,นั่นแล ชื่อว่า ปาฏิหาริย์. อีกประการหนึ่ง คุณชาติแต่ละอย่างที่มีในเพราะ | |