| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 46,0017,001,ก็กิเลสชาต แม้ยังไม่เกิดขึ้นในส่วนเบื้องต้น ในอารมณ์ที่มาสู่ครอง | |
| 46,0017,002,แห่งจักขุทวารเป็นต้น ท่านเรียกว่า <B>อารัมมณาธิคคหิตุปปันนะ</B> เพราะ | |
| 46,0017,003,ต้องบังเกิดขึ้นอย่างแน่นอนในส่วนอื่น เพราะเหตุที่ตนได้รับอารมณ์ได้แล้ว | |
| 46,0017,004,นั่นเอง ในข้อนี้มีกิเลสชาตที่บังเกิดขึ้นแก่พระมหาติสสเถระ ผู้เที่ยวไปบิณฑ- | |
| 46,0017,005,บาตในกัลยาณคาม เพราะการเห็นรูปที่เป็นวิสภาคกันเป็นตัวอย่าง พึงทราบ | |
| 46,0017,006,ประโยคในคำทั้งหลายมีคำว่า กามวิตกบังเกิดขึ้นแล้ว แก่บุคคลนั้นดังนี้ | |
| 46,0017,007,เป็นต้น. | |
| 46,0017,008,กิเลสชาตที่ข่มไม่ได้ด้วยอำนาจของสมถะ และวิปัสสนาอย่างใดอย่าง | |
| 46,0017,009,หนึ่ง แม้ไม่มาสู่การสืบต่อแห่งจิตแล้ว ก็ชื่อว่า <B>อวิกขัมภิตุปปันนะ</B> เพราะ | |
| 46,0017,010,ไม่มีเหตุที่จะห้ามการบังเกิดขึ้นได้ อวิกขัมภิตุปปันนะนั้น พึงเห็นในอาคต | |
| 46,0017,011,สถานทั้งหลาย เป็นต้นว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อานาปานัสสติสมาธิแม้นี้แล | |
| 46,0017,012,"ที่บุคคลอบรมแล้ว ทำให้มากแล้ว เป็นธรรมชาติสงบระงับ, ประณีต, ไม่" | |
| 46,0017,013,ต้องรดน้ำก็เย็น เป็นธรรมเครื่องอยู่เป็นสุขและย่อมทำให้อกุศลบาปธรรม ที่ | |
| 46,0017,014,เกิดขึ้นแล้ว ๆ ให้อันตรธานไปโดยฐานะ ดังนี้. | |
| 46,0017,015,ส่วนกิเลสชาต แม้ที่ข่มได้แล้วด้วยสมถะและวิปัสสนา ท่านเรียกว่า | |
| 46,0017,016,<B>อสมหตุปปันนะ</B> เพราะอธิบายว่า ไม่ล่วงการบังเกิดขึ้นเป็นธรรมดา เพราะ | |
| 46,0017,017,เหตุที่กิเลสชาตนั้น ยังถอนไม่ได้ด้วยอริยมรรค ก็ในข้อนี้มีกิเลสชาตที่บังเกิด | |
| 46,0017,018,ขึ้นแก่พระเถระ ผู้ได้สมาบัติแปด ซึ่งกำลังเหาะไปในอากาศได้ฟังเสียงเพลง | |
| 46,0017,019,ขับของสตรีผู้กำลังเก็บดอกไม้ทั้งหลาย ที่ต้นไม้มีดอกอยู่ ณ ชายป่าซึ่งขับร้อง | |
| 46,0017,020,อยู่ด้วยเสียงอันไพเราะเป็นตัวอย่าง. | |