| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 46,0024,001,หรือว่าภิกษุพึงตั้ง (พิจารณา) ความที่สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของของตน | |
| 46,0024,002,นั่นเอง ในบุคคลนั้นไว้ให้มั่นคงว่า ท่านผู้มีอายุนี้ มีกรรมเป็นของของตน | |
| 46,0024,003,มีกรรมเป็นทายาท มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธ์ มีกรรมเป็น | |
| 46,0024,004,ที่พึ่งอาศัย จักทำกรรมอันใดไว้ดีหรือชั่ว ก็จักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น และ | |
| 46,0024,005,ท่านกล่าวการกำจัดอาฆาต ๕ อย่าง โดยนัยแม้มีอาทิอย่างนี้ว่า ดูก่อนท่านผู้มี | |
| 46,0024,006,อายุ อาฆาตบังเกิดขึ้นแล้วแก่ภิกษุ อันท่านพึงกำจัดเสียได้โดยประการทั้งปวง | |
| 46,0024,007,ในเพราะการกำจัดอาฆาตใด การกำจัดอาฆาตเหล่านี้มี ๕ อย่าง ๕ อย่าง | |
| 46,0024,008,อะไรบ้าง ? คือ ดูก่อนท่านผู้มีอายุ บุคคลบางคนในโลกนี้ มีกายสมาจาร | |
| 46,0024,009,ไม่บริสุทธิ์ มีวจีสมาจารไม่บริสุทธิ์ มีกายและวจีสมาจารไม่บริสุทธิ์ บุคคล | |
| 46,0024,010,พึงกำจัดอาฆาตในบุคคลเห็นปานนี้แล บุคคลนี้แม้กำจัดอาฆาตอย่างใดอย่าง | |
| 46,0024,011,หนึ่ง ในบรรดาอาฆาต ๕ อย่างนั้น ท่านเรียกว่า วิเนติ (ย่อมกำจัด). | |
| 46,0024,012,อีกอย่างหนึ่ง เพราะเมื่อภิกษุระลึกถึงโอวาทของพระศาสดาอย่างนี้ว่า | |
| 46,0024,013,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย แม้หากว่าพวกโจรที่มีใจต่ำช้า พึงเอาเลื่อยมีคมสองข้าง | |
| 46,0024,014,ตัดอวัยวะน้อยใหญ่ ผู้ใดพึงยังใจให้ประทุษร้ายแม้ในโจรนั้น เธอนั้นไม่ชื่อว่า | |
| 46,0024,015,ทำตามคำสอนของเรา เพราะทำใจให้ประทุษร้ายในโจรนั้น ดังนี้ เมื่อระลึก | |
| 46,0024,016,ถึงโอวาทของพระศาสดาที่ตรัสไว้อีกว่า | |
| 46,0024,017,<B>ผู้ใดย่อมโกรธตอบต่อผู้โกรธแล้ว | |
| 46,0024,018,ผู้นั้นแลเลวเสียกว่าผู้โกรธทีแรกนั้นอีก | |
| 46,0024,019,เพราะเหตุที่โกรธตอบเขานั้น ผู้ที่ไม่โกรธ | |
| 46,0024,020,ตอบต่อผู้ที่โกรธตนแล้ว ชื่อว่าย่อมชนะสง- | |
| 46,0024,021,ครามซึ่งชนะได้แสนยาก ผู้ที่รู้ว่าคนอื่นโกรธ</B> | |