| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 46,0032,001,คาถาที่หนึ่งนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงด้วยอด คือ พระอรหัต | |
| 46,0032,002,ด้วยประการฉะนี้แล. | |
| 46,0032,003,บัดนี้ ถึงลำดับการพรรณนาเนื้อความแห่งคาถาที่ ๒ ในคาถาที่ ๒ นั้น | |
| 46,0032,004,มีมาติกา (หัวข้อ) ดังนี้เหมือนกันว่า | |
| 46,0032,005,<B>คาถานี้ใครกล่าว ? กล่าวที่ใด ? | |
| 46,0032,006,กล่าวเมื่อใด ? กล่าวเพราะเหตุไร ? ข้าพเจ้า | |
| 46,0032,007,จักประกาศวิธีนี้ แล้วทำการอธิบายความ | |
| 46,0032,008,แห่งพระคาถานั้น.</B> | |
| 46,0032,009,ต่อแต่นั้นไป ก็เพราะกลัวความพิสดารเกินไปในคาถาทั้งปวง นับ | |
| 46,0032,010,แต่นี้ไป ข้าพเจ้าจะไม่ยกมาติกามาแสดง แสดงอยู่ซึ่งเนื้อความแห่งคาถานั้นๆ | |
| 46,0032,011,โดยนัยแสดงเหตุเกิดขึ้นเท่านั้น จักกระทำการอธิบายเนื้อความ คือ คาถาที่ ๒ | |
| 46,0032,012,นี้ว่า <B>โย ราคมุทจฺฉิทา อเสสํ</B> เป็นต้น. คาถาที่ ๒ นั้น มีเหตุเกิดขึ้น | |
| 46,0032,013,ดังต่อไปนี้ :- | |
| 46,0032,014,สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้า ประทับอยู่ในพระเชตวัน อารามของ | |
| 46,0032,015,ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี ใกล้เมืองสาวัตถี ก็สมัยนั้นแล บุตรช่างทองคนหนึ่ง | |
| 46,0032,016,ซึ่งเป็นอุปัฏฐากของพระสารีบุตรเถระ ได้บวชในสำนักของพระเถระ พระเถระ | |
| 46,0032,017,คิดว่า อสุภกรรมฐานเหมาะสำหรับคนหนุ่มทั้งหลาย จึงได้ให้อสุภกรรมฐาน | |
| 46,0032,018,แก่พระหนุ่มนั้น เพื่อกำจัดราคะ. จิตแม้สักว่า เสพคุ้นในกรรมฐานนั้น ก็ไม่ | |
| 46,0032,019,เกิดแก่พระภิกษุนั้น ท่านจึงได้บอกแก่พระเถระว่า กรรมฐานนี้ไม่เป็นอุปการะ | |
| 46,0032,020,แก่ผม พระเถระคิดว่า กรรมฐานนี้เหมาะสำหรับคนหนุ่มทั้งหลาย จึงได้ให้ | |
| 46,0032,021,กรรมฐานนั้นนั่นแลซ้ำอีก ๔ เดือนผ่านไปอย่างนี้ ภิกษุนั้นไม่ได้คุณวิเศษแม้ | |