|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
47,0023,001,และด้วยอำนาจของอานิสงส์ของเมตตา ๑๑ อย่าง พึงทราบว่า เมตตา
|
|
47,0023,002,ของชนเหล่านั้นมีประโยชน์เกื้อกูล เมตตาอันบุคคลกระทำในเทพเจ้าเหล่าใด
|
|
47,0023,003,ด้วยสามารถแห่งข้อความทั้งหลาย มีอาทิอย่างนี้ว่า บุคคลมีใจเกื้อกูลต่อเทวดา
|
|
47,0023,004,ย่อมเห็นแต่สิ่งที่เจริญใจทุกเมื่อ ดังนี้ พึงทราบว่า เมตตาของชนแม้เหล่านั้น
|
|
47,0023,005,มีประโยชน์เกื้อกูล.
|
|
47,0023,006,พระผู้มีพระภาคเจ้า เมื่อทรงแสดง ลักษณะแห่งเมตตาจิตทั้ง ๒ อย่าง
|
|
47,0023,007,ดังที่กล่าวมาแล้วนั้นว่า มีประโยชน์เกื้อกูลอย่างนี้ จึงตรัสว่า <B>เมตฺตํ กโรถ
|
|
47,0023,008,มานุสิยา ปชาย</B> ท่านทั้งหลายจงแผ่เมตตาจิตไปในหมู่มนุษย์ ดังนี้ บัดนี้
|
|
47,0023,009,เมื่อจะแสดงอุปการะจึงตรัสว่า
|
|
47,0023,010,<B>ทิวา จ รตฺโต จ หรนฺติ เย พลึ
|
|
47,0023,011,ตสฺมา หิ เน รกฺขถ อปฺปมตฺตา
|
|
47,0023,012,มนุษย์เหล่าใด นำพลีกรรมไปทั้ง
|
|
47,0023,013,กลางวันกลางคืน เพราะเหตุนั้นแล ท่าน
|
|
47,0023,014,ทั้งหลาย จงเป็นผู้ไม่ประมาท รักษามนุษย์
|
|
47,0023,015,เหล่านั้นเถิด.</B>
|
|
47,0023,016,เนื้อความแห่งพระคาถานั้นว่า มนุษย์เหล่าใด สร้าง (รูป) เทวดา
|
|
47,0023,017,ด้วยจิตรกรรมและปฏิมากรรมเป็นต้น และเข้าไปยังเจดีย์และต้นไม้ทั้งหลาย
|
|
47,0023,018,แล้วกระทำพลีกรรมในกลางวัน อุทิศเทวดาทั้งหลายก็ดี กระทำพลีกรรมใน
|
|
47,0023,019,เวลากลางคืน ในข้างแรมเป็นต้นก็ดี หรือถวายสลากภัตรเป็นต้นแล้ว กระทำ
|
|
47,0023,020,พลีกรรมในเวลากลางวัน โดยการอุทิศส่วนบุญให้แก่อารักขเทวดาจนถึงเทพ
|
|
|