| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 47,0025,001,ด้วยคำว่า <B>อิธ วา</B> ได้แก่ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงถึงมนุษยโลก. | |
| 47,0025,002,ด้วยคำว่า <B>หุรํ วา</B> พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงถึงโลกที่เหลือซึ่งนอกจาก | |
| 47,0025,003,มนุษยโลกนั้น. ก็ด้วยคำว่า <B>หุรํ วา</B> นั้น เว้นมนุษยโลกและโลกสวรรค์แล้ว | |
| 47,0025,004,ก็พึงพราบว่า หมายถึง โลกที่เหลือมีนาคและครุฑเป็นต้น เพราะท่านได้ | |
| 47,0025,005,กล่าวไว้แล้วในตอนต้นว่า <B>สคฺเคสุ วา</B> ดังนี้ เว้นมนุษย์ทั้งหลายเสียแล้ว | |
| 47,0025,006,ศัพท์ว่าโลกทั้งปวงก็ถึงพร้อม. | |
| 47,0025,007,ด้วยบททั้งสองนี้ สิ้งใดที่เป็นเครื่องใช้สอยเป็นเครื่องประดับ หรือ | |
| 47,0025,008,บริโภคของมนุษย์ทั้งหลาย มีทอง เงิน แก้วมุกดา แก้วมณี แก้วไพฑูรย์ | |
| 47,0025,009,แก้วประพาฬ แก้วทับทิม และแก้วลายเป็นต้น หรือทรัพย์เครื่องปลื้มใจอันใด | |
| 47,0025,010,ของนาคและครุฑเป็นต้น ซึ่งบังเกิดแล้วในวิมานแก้ว บนพื้นดิน ซึ่งดาษดา | |
| 47,0025,011,ไปด้วยทรายมุกดาและทรายแก้ว ในภพทั้งหลายซึ่งกว้างถึง ๑๐๐ โยชน์เป็น | |
| 47,0025,012,อเนก คำนั้นเป็นอันพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงแล้วอย่างนี้. | |
| 47,0025,013,คำว่า <B>สคฺเคสุ วา</B> ได้แก่ เทวโลกชั้นกามาวจรและรูปาวจรทั้งหลาย. | |
| 47,0025,014,ที่ชื่อว่า <B>สวรรค์</B> เพราะอรรถว่า ก็เทพเจ้าเหล่านั้นย่อมเคลื่อนไป | |
| 47,0025,015,คือว่า ย่อมไปด้วยกรรมอันงาม. | |
| 47,0025,016,อีกอย่างหนึ่ง ที่ชื่อว่า <B>สวรรค์</B> เพราะว่า เป็นสถานที่ที่เลิศด้วยดี | |
| 47,0025,017,ดังนี้ก็มี. | |
| 47,0025,018,บทว่า <B>ยํ</B> ได้แก่ ทรัพย์อันใดที่มีเจ้าของก็ตาม ไม่มีเจ้าของก็ตาม | |
| 47,0025,019,ในคำว่า <B>รตนํ</B> นี้มีอรรถวิเคราะห์ว่า สิ่งใดย่อมนำมา คือว่าย่อมพามา ซึ่ง | |
| 47,0025,020,ความยินดี ได้แก่ ย่อมยังความยินดีให้เกิด ให้เจริญ เหตุนั้นสิ่งนั้นชื่อว่า | |