| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 48,0027,001,อย่างเดียว ด้วยอำนาจปุจฉาเพราะไม่มีข้อความอื่น ก็จริง ถึงกระนั้น | |
| 48,0027,002,ท่านก็กล่าวว่า <B>ปุจฺฉามิ</B> ขอถาม ก็เพื่อให้รู้ว่าเป็นปุจฉาพิเศษ. จริงอยู่ | |
| 48,0027,003,ปุจฉานี้ มิใช่อทิฏฐโชตนาปุจฉา เพราะเนื้อความเช่นนี้ ไม่มีสิ่งที่พระ- | |
| 48,0027,004,มหาเถระไม่เห็น ทั้งมิใช่วิมติเฉทนาปุจฉา เพราะพระเถระเพิกความสงสัย | |
| 48,0027,005,ได้โดยประการทั้งปวงแล้ว ทั้งมิใช่อนุมัตติปุจฉา เพราะคำถามนั้นมิได้ | |
| 48,0027,006,เป็นไปโดยอาการถือเอาด้วยอนุมัติคล้อยตามเหมือนในบาลีเป็นต้นว่า <B>ตํ | |
| 48,0027,007,กึ มญฺสิ ราชญฺ</B> ดูก่อนท่านพระยา ท่านจะสำคัญความข้อนั้น | |
| 48,0027,008,อย่างไร ทั้งมิใช่กเถตุกามยตาปุจฉา เพราะพระเถระมิได้ถาม โดยที่ | |
| 48,0027,009,เทวดานั้นต้องการจะตอบเอง. แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ปุจฉานั้น พึง | |
| 48,0027,010,ทราบว่าเป็นทิฏฐสังสันทนาปุจฉา ถามเทียบเคียงสิ่งที่เห็น ๆ กันแล้ว. | |
| 48,0027,011,เนื้อความนี้นั้น กล่าวไว้ชัดแจ้งแล้วในอัตถุปปัตติกถา เหตุเกิดเรื่องใน | |
| 48,0027,012,หนหลัง โดยนัยเป็นต้นว่า <B>เถโร กิญฺจาปิ.</B> บทว่า <B>ตํ</B> แปลว่า ท่าน. | |
| 48,0027,013,คำนี้นั้น เพ่งคำต้นและคำหลัง. เป็นทุติยาวิภัตติเอกวจนะ เพราะเพ่ง | |
| 48,0027,014,คำต้น แต่พึงเห็นว่าเป็นปฐมาวิภัตติเอกวจนะ เพราะเพ่งคำหลัง. | |
| 48,0027,015,เทวศัพท์ ในคำว่า <B>เทวี</B> นี้ มาโดยอำนาจสมมติเทพ ได้ใน | |
| 48,0027,016,บาลีทั้งหลาย เป็นต้นว่า <B>อิมานิ เต เทว จตุราสีตินครสหสฺสานิ | |
| 48,0027,017,"กุสาวตีราชธานิปมุขานิ</B> ข้าแต่สมมติเทพ ๘๔,๐๐๐ พระนครของพระองค์" | |
| 48,0027,018,เหล่านี้ มีกรุงกุสาวดีราชธานีเป็นประมุข และว่า <B>เอตฺถ เทว ฉนฺทํ | |
| 48,0027,019,กโรหิ ชีวิเต อเปกฺขํ</B> ข้าแต่สมมติเทพ ในเรื่องนี้ ขอพระองค์โปรด | |
| 48,0027,020,ทรงทำความพอพระทัย ความเยื่อใย ในพระชนม์ชีพเถิด ดังนี้. มา | |
| 48,0027,021,โดยอำนาจวิสุทธิเทพ ได้ในบาลีเป็นต้นว่า <B>ตสฺส เทวาติเทวสฺส สาสนํ | |
| 48,0027,022,สพฺพทสฺสิโน</B> พระผู้เป็นเทพยิ่งกว่าเทพพระองค์นั้น ทรงเห็นทุกอย่าง | |