| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 48,0031,001,ทำบุญ โดยพิเศษ. จริงอยู่ มนุษย์ทั้งหลายมีทุกข์เป็นเหตุ จึงมีศรัทธาแล | |
| 48,0031,002,เปรียบเหมือนเมื่อมีด ช่างทำสำเร็จจากก้อนเหล็ก การเผาไฟก็ดี การเอา | |
| 48,0031,003,น้ำรดก็ดี มิใช่ปัจจัยพิเศษโดยส่วนเดียวของมีดนั้น เพราะสามารถทำการ | |
| 48,0031,004,เชือดเฉือนได้ แต่การเฝ้าแล้วเอาน้ำรด โดยความพยายามพอประมาณ | |
| 48,0031,005,ต่างหาก เป็นปัจจัยพิเศษของการทำการเชือดเฉือนนั้น ฉันใด ความที่ | |
| 48,0031,006,สันดานสัตว์เพรียบพร้อมไปด้วยทุกข์โดยส่วนเดียว ความเป็นผู้มากไปด้วย | |
| 48,0031,007,ทุกข์ และความเป็นผู้พรั่งพร้อมไปด้วยสุข มิใช่ปัจจัยพิเศษของการทำบุญ | |
| 48,0031,008,แต่เมื่อมีความเร่าร้อนด้วยทุกข์ และความพอกพูนด้วยสุข โดยความ | |
| 48,0031,009,พยายามพอประมาณ การทำบุญที่ได้เหตุแล้วจึงเกิดขึ้น และเมื่อเกิดขึ้น | |
| 48,0031,010,ก็รุ่งเรือง แผ่ไพศาล ทั้งสามารถเชือดเฉือนปฏิปักษ์คือบาปได้ด้วย ก็ | |
| 48,0031,011,ฉันนั้นเหมือนกัน เพราะฉะนั้น ความเป็นมนุษย์จึงเป็นปัจจัยพิเศษของ | |
| 48,0031,012,การทำบุญ. ด้วยเหตุนั้น พระเถระจึงกล่าวว่า ครั้งเกิดเป็นมนุษย์ ท่าน | |
| 48,0031,013,ได้ทำบุญอะไร. คำที่เหลือ รู้ได้ง่ายทั้งนั้น. | |
| 48,0031,014,ก็พระเถระถามอย่างนี้แล้ว เทวดาองค์นั้น ก็ตอบปัญหา. เพื่อ | |
| 48,0031,015,แสดงความนั้น ท่านจึงกล่าวคาถาว่า <B>สา เทวตา อตฺตมนา</B> เทวดา | |
| 48,0031,016,องค์นั้นดีใจ ดังนี้เป็นต้น. ก็คาถานี้ใครกล่าว. พระธรรมสังคาหก- | |
| 48,0031,017,เถระผู้ร่วมทำสังคายนากล่าว. บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า <B>สา</B> ได้แก่ | |
| 48,0031,018,เทวดาองค์ที่พระเถระกล่าวว่า ดูก่อนเทพีผู้มีอานุภาพมาก อาตมาขอถาม | |
| 48,0031,019,ท่านก่อน. เทพบุตรก็ดี พรหมก็ดี เทพธิดาก็ดี ท่านเรียกว่า เทวดา. | |
| 48,0031,020,จริงอยู่ เทพบุตรท่านเรียกว่า เทวดา เทวะก็เหมือนกัน เรียก | |
| 48,0031,021,ว่าเทวดา ได้ในบาลีเป็นต้นว่า <B>อถโข อญฺตรา เทวตา อภิกฺกนฺตาย | |
| 48,0031,022,รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺณา</B> ครั้งนั้น เทวดาองค์หนึ่งเมื่อราตรีปฐมยามล่วงไป | |