|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
50,0021,001,นั้นใด นี้ชื่อว่า ขันติ. การให้ทาน การสมาทานศีลเป็นต้น และการไม่กล่าว
|
|
50,0021,002,ให้คลาดเคลื่อน (จากความเป็นจริง) อันใด นี้ ชื่อว่าสัจจะ. การอธิฎฐาน
|
|
50,0021,003,ใจที่ไม่หวั่นไหวแน่วแน่ อันให้สำเร็จประโยชน์ในที่ทั่วไปนั่นแหละ ชื่อว่า
|
|
50,0021,004,อธิฏฐาน. การมุ่งประโยชน์ในหมู่สัตว์ อันเป็นพื้นฐานของความเป็นไปแห่ง
|
|
50,0021,005,ทานและศีลเป็นต้น นี้ ชื่อว่า เมตตา. การวางเฉยในประการที่ไม่เหมาะสม
|
|
50,0021,006,ที่สัตว์ทั้งหลายกระทำแล้ว ชื่อว่า อุเบกขา. ดังนั้น เมื่อทาน ศีล ภาวนา
|
|
50,0021,007,และศีล สมาธิ ปัญญา มีอยู่ บารมีทั้งหลาย มีวิริยบารมีเป็นต้น ย่อมชื่อว่า
|
|
50,0021,008,สำเร็จแล้วทีเดียว ด้วยอาการอย่างนี้.
|
|
50,0021,009,ปฏิปทามีทานเป็นต้น เพื่อประโยชน์แก่ปัจเจกโพธิญาณก็ดี เพื่อ
|
|
50,0021,010,ประโยชน์แก่สาวกโพธิญาณก็ดี นั้นแหละ ชื่อว่า ภาวนา เพราะอบรม คือ
|
|
50,0021,011,บ่มสันดาน ของพระโพธิสัตว์เหล่านั้น.
|
|
50,0021,012,ปฏิปทาอันเนื่องด้วยสมถะและวิปัสสนา ที่เป็นไปแล้วในสันดาน
|
|
50,0021,013,อันทานและศีลปรุงแต่งดีแล้ว โดยพิเศษ เป็นเหตุให้พระโพธิสัตว์เหล่านั้น
|
|
50,0021,014,สมบูรณ์ด้วยธรรมเป็นที่ประชุมแห่งการบำเพ็ญเพียรในเบื้องต้น. ด้วยเหตุนั้น
|
|
50,0021,015,พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงตรัสว่า
|
|
50,0021,016,<B>ดูก่อนอานนท์ อานิสงส์ ๕ ประการเหล่านี้
|
|
50,0021,017,ย่อมมีในการบำเพ็ญเพียรเบื้องต้น ๕ ประการคืออะไร
|
|
50,0021,018,บ้าง ? ดูก่อนอานนท์ คือ ผู้บำเพียรเบื้องต้นใน
|
|
50,0021,019,พระธรรมวินัยนี้ ย่อมชื่นชมพระอรหัตผล ในปัจจุบัน
|
|
50,0021,020,นี้แหละ พลันทีเดียว ๑ ถ้ายังไม่ได้ชื่นชมอรหัตผล</B>
|
|
|