| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 50,0023,001,ด้วยบทว่า <B>อติถูปนายิกา</B> นี้ ท่านแสดงถึงประโยชน์ในการข่มขี่. | |
| 50,0023,002,ในบรรดาอกุศลธรรมเหล่านั้น สังกิเลสธรรม ชื่อว่า เป็นปรปักษ์ของพระเถระ | |
| 50,0023,003,ทั้งหลาย. สมุจเฉทปหาน กับตทังควิกขัมภนปหาน ชื่อว่า การข่มขี่สังกิเลส- | |
| 50,0023,004,ธรรมนั้น. | |
| 50,0023,005,พระเถระเหล่านั้น ท่านเรียกว่า ผู้มีตนอันอบรมแล้ว เพราะเมื่อ | |
| 50,0023,006,สมุจเฉทปหาน พร้อมด้วยตทังควิกขัมภนปหานมีอยู่ ปฏิปัสสัทธิปหาน และ | |
| 50,0023,007,นิสสรณปหาน ย่อมชื่อว่า สำเร็จแล้วโดยแท้. | |
| 50,0023,008,ท่านกล่าวอธิบายความไว้ดังนี้ ก็ในมรรคขณะ พระอริยะทั้งหลาย | |
| 50,0023,009,ชื่อว่า ย่อมเจริญอัปปมาทภาวนา จำเดิมแต่ผลอันเลิศ (อรหัตผล) ไป ชื่อว่า | |
| 50,0023,010,ผู้มีตนอันอบรมแล้ว. | |
| 50,0023,011,ในบรรดาปหาตัพพธรรมเหล่านั้น ท่านแสดงความสมบูรณ์ด้วยศีล | |
| 50,0023,012,ของพระเถระเหล่านั้น ด้วยตทังคปหาน แสดงความสมบูรณ์ด้วยสมาธิ ด้วย | |
| 50,0023,013,วิกขัมภนปหาน แสดงความสมบูรณ์ด้วยปัญญา ด้วยสมุจเฉทปหาน แสดงผล | |
| 50,0023,014,ของสัมปทาเหล่านั้น ด้วยบทนอกนี้. | |
| 50,0023,015,ก็ท่านแสดง ความที่ข้อปฏิบัติของพระเถระเหล่านั้น งามในเบื้องต้น | |
| 50,0023,016,ด้วยศีล. และศีลชื่อว่า งามในเบื้องต้น ด้วยข้อปฏิบัติ โดยพระบาลีว่า <B>โก | |
| 50,0023,017,จาทิ กุสลานํ ธมฺมานํ สีลญฺจ สุวิสุทฺธํ </B> (ก็อะไรเป็นเบื้องต้นของ | |
| 50,0023,018,กุศลธรรมทั้งหลาย ได้แก่ ศีลที่บริสุทธิ์ดีแล้ว) บ้าง <B>สีเล</B> ปติฏฺาย | |
| 50,0023,019,(นระตั้งอยู่แล้วในศีล) บ้าง <B>สพฺพปาปสฺส อกรณํ </B> (การไม่ทำบาปทั้งปวง) | |
| 50,0023,020,บ้าง เพราะความเป็นเหตุนำมาซึ่งคุณธรรม มีความไม่ต้องเดือดร้อนเป็นต้น. | |
| 50,0023,021,ท่านแสดงความงามในท่ามกลางด้วยสมาธิ สมาธิชื่อว่า งามในท่าม- | |
| 50,0023,022,กลางด้วยข้อปฏิบัติ โดยพระบาลีว่า <B>จิตฺตํ ภาวยํ </B> (ยังจิตให้เจริญอยู่) บ้าง | |