| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 50,0024,001,<B>กุสลสฺส อุปสมฺปทา</B> (ยังกุศลธรรมให้ถึงพร้อม) บ้าง เพราะเป็นเหตุ | |
| 50,0024,002,นำมาซึ่งคุณมีอิทธิวิธะเป็นต้น. | |
| 50,0024,003,ท่านแสดงความงามในที่สุดด้วยปัญญา ปัญญาชื่อว่าเป็นที่สุดของข้อ | |
| 50,0024,004,ปฏิบัติ โดยพระบาลีว่า <B>สจิตฺตปริโยทปนํ </B> (การทำจิตของตนให้ผ่องแผ้ว) | |
| 50,0024,005,บ้าง <B>ปญฺญํ ภาวยํ </B> (ยังปัญญาให้เจริญ) บ้าง ปัญญานั่นแหละ ชื่อว่า | |
| 50,0024,006,งาม โดยเหตุที่ปัญญาเหนือกว่ากุศลธรรมทั้งหลาย เพราะนำมาซึ่งความเป็นผู้ | |
| 50,0024,007,คงที่ในอิฏฐารมณ์และอนิฏฐารมณ์ทั้งหลาย สมดังที่ตรัสไว้ว่า | |
| 50,0024,008,<B>บัณฑิตทั้งหลาย ย่อมไม่หวั่นไหวในนินทาและ | |
| 50,0024,009,สรรเสริญทั้งหลาย เหมือนเขาหิน เป็นแท่งทึบ ไม่ | |
| 50,0024,010,สะท้านสะเทือน ด้วยลมฉะนั้น</B> ดังนี้. | |
| 50,0024,011,อนึ่ง ท่านแสดงความเป็นผู้มีวิชชา ๓ ด้วยสีลสัมปทา เพราะจะ | |
| 50,0024,012,บรรลุวิชชา ๓ ได้ ต้องอาศัยสีลสมบัติ. | |
| 50,0024,013,แสดงความเป็นผู้มีอภิญญา ๖ ด้วยสมาธิสัมปทา เพราะจะบรรลุ | |
| 50,0024,014,อภิญญา ๖ ได้ ต้องอาศัยสมาธิสมบัติ. | |
| 50,0024,015,แสดงความเป็นผู้มีปฏิสัมภิทาแตกฉาน ด้วยปัญญาสัมปทา เพราะจะ | |
| 50,0024,016,บรรลุปฏิสัมภิทา ๔ ได้ ต้องอาศัยปัญญาสมบัติ. | |
| 50,0024,017,ด้วยบทว่า <B>อตฺถูปนายิกา</B> นี้ พึงทราบว่า ท่านแสดงความนี้ไว้ว่า | |
| 50,0024,018,บรรดาพระเถระเหล่านั้น บางท่านได้วิชชา ๓ บางท่านได้อภิญญา ๖ บางท่าน | |
| 50,0024,019,ถึงปฏิสัมภิทาทั้งหลาย. | |
| 50,0024,020,อนึ่ง ท่านแสดงการงดเว้น ส่วนสุดกล่าวคือกามสุขัลลิกานุโยค ของ | |
| 50,0024,021,พระเถระเหล่านั้น ด้วยสีลสัมปทา. แสดงการงดเว้น ส่วนสุด กล่าวคืออัต- | |
| 50,0024,022,กิลมถานุโยค ด้วยสมาธิสัมปทา. แสดงการเสพมัชฌิมาปฏิปทา ด้วยปัญญา | |