|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
50,0027,001,ผู้มีจิตน้อมไปสู่พระนิพพาน ย่อมถึงความดับสูญ. ก็คำทั้งสองนี้ พึงทราบ
|
|
50,0027,002,ด้วยสามารถแห่งธรรมที่เป็นบุพภาค. เพราะว่า การน้อมไปตามที่กล่าวแล้ว
|
|
50,0027,003,จะมีได้ในขณะก่อนได้บรรลุพระอรหัตเท่านั้น ต่อไปก็ไม่มี. ด้วยเหตุนั้น
|
|
50,0027,004,พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงตรัสคำมีอาทิว่า นระใดไม่มีศรัทธา เป็นคนอกตัญญู
|
|
50,0027,005,และตัดที่ต่อเป็นต้น ดังนี้. ปาฐะว่า <B>ยถาวิมุตฺตา</B> ดังนี้บ้าง. ความก็ว่า
|
|
50,0027,006,พ้นแล้วด้วยประการใด ๆในบรรดาปัญญาวิมุตติ และอุภโตภาควิมุตติทั้งหลาย.
|
|
50,0027,007,บทว่า <B>สปฺปญฺา</B> ความว่า มีปัญญา ด้วยปัญญาแม้ ๓ อย่างคือ
|
|
50,0027,008,ติเหตุกปฏิสนธิปัญญา (ปัญญาที่ประกอบด้วยไตรเหตุ ) ๑ ปาริหาริกปัญญา
|
|
50,0027,009,( ปัญญาสำหรับบริหารตน) ๑ ภาวนาปัญญา ( ปัญญาที่สำเร็จด้วยการภาวนา) ๑.
|
|
50,0027,010,บทว่า <B>วิหรึสุ</B> ความว่า อยู่แล้วด้วยผาสุวิหาร ตามที่ได้แล้วนั่นแหละ เพราะ
|
|
50,0027,011,ความเป็นผู้มีปัญญานั้นเอง.
|
|
50,0027,012,บทว่า <B>อตนฺทิตา</B> แปลว่า ผู้ไม่เกียจคร้าน. อธิบายว่า มีความ
|
|
50,0027,013,หมั่นขยัน ในข้อปฏิบัติที่เป็นประโยชน์ตน และในข้อปฏิบัติที่เป็นประโยชน์
|
|
50,0027,014,ผู้อื่นตามกำลัง. ก็ในพระคาถานี้ ท่านแสดงความที่พระเถระเหล่านั้น ปรากฏ
|
|
50,0027,015,แล้วโดยการประกาศ ด้วยศัพท์ว่า นาม และโคตร. แสดงสีลสัมปทา และ
|
|
50,0027,016,สมาธิสัมปทา ด้วยศัพท์ว่า พรหมวิหาร. แสดงปัญญาสัมปทา ด้วยบทว่า
|
|
50,0027,017,<B>ยถาธิมุตฺตา สปฺปญฺา</B> นี้. แสดงวิริยสัมปทา อันเป็นเหตุแห่งสีลสัมปทา
|
|
50,0027,018,เป็นต้น ด้วยบทว่า <B>อตนฺทิตา</B> นี้. แสดงความที่พระเถระเหล่านั้น มีชื่อ
|
|
50,0027,019,โดยการประกาศ ด้วยบทว่า <B>ยถานามา</B> นี้. แสดงถึงการประชุม
|
|
50,0027,020,แห่งสมบัติคือเหล่ากอพระอริยบุคคลผู้เป็นสัทธานุสารี และธัมมานุสารี ด้วย
|
|
50,0027,021,บทว่า <B>ยถาโคตฺตา</B> นี้. แสดงการประกอบด้วยสมบัติ คือ ศีล สมาธิ ปัญญา
|
|
50,0027,022,วิมุตติ และวิมุตติญาณทัสสนะ ด้วยบทมีอาทิว่า <B>ยถาธมฺมวิหาริโน.</B> แสดงถึง
|
|
50,0027,023,การบำเพ็ญประโยชน์ต่อผู้อื่น ของผู้ที่ดำรงอยู่ในอัตหิตสมบัติแล้ว ด้วยบทว่า
|
|
50,0027,024,อตนฺทิตา นี้.
|
|
|