| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 50,0038,001,บังเกิดในภพดาวดึงส์ ในเทวโลก ชั้นกามาพจร. สมดังคำที่ท่านกล่าวไว้ใน | |
| 50,0038,002,อปทานว่า | |
| 50,0038,003,<B>ในที่ไม่ไกลภูเขาหิมวันต์ มีภูเขาชื่อ นิสภะ | |
| 50,0038,004,เราได้สร้างอาศรมไว้ที่ภูเขานิสภะนั้น อย่างสวยงาม | |
| 50,0038,005,สร้างบรรณศาลาไว้ ในกาลนั้น เราเป็นชฎิล มีนาม | |
| 50,0038,006,ว่าโกลิยะ มีเดชรุ่งเรือง ผู้เดียวไม่มีเพื่อน อยู่ที่ | |
| 50,0038,007,ภูเขาชื่อนิสกะ เวลานั้น เราไม่บริโภคผลไม้ เหง้ามัน | |
| 50,0038,008,และใบไม้ ในกาลนั้น เราอาศัยใบไม้เป็นต้นที่เกิดเอง | |
| 50,0038,009,และหล่นเอง เลี้ยงชีวิต เราย่อมไม่ยังอาชีพให้กำเริบ | |
| 50,0038,010,แม้จะสละชีวิต ย่อมยังจิตของตนให้ยินดี เว้นอเนสนา | |
| 50,0038,011,จิตสัมปยุตด้วยราคะเกิดขึ้นแล้วแก่เราเมื่อใด เมื่อนั้น | |
| 50,0038,012,เราบอกตนเองว่า เราผู้เดียวทรมานจิตนั้น ท่านกำหนัด | |
| 50,0038,013,ในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด ขัดเคืองใน | |
| 50,0038,014,อารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความขัดเคือง และหลงใหลใน | |
| 50,0038,015,อารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความหลงใหล จงออกไปเสียจาก | |
| 50,0038,016,ป่า ที่อยู่นี้เป็นของท่านผู้บริสุทธิ์ ไม่มีมลทิน มีตบะ | |
| 50,0038,017,ท่านอย่าประทุษร้ายผู้บริสุทธิ์เลย จงออกไปเสียจากป่า | |
| 50,0038,018,เถิด ท่านจักเป็นเจ้าของเรือน ได้สิ่งที่ควรได้เมื่อใด | |
| 50,0038,019,ท่านอย่ายินดี แม้ทั้ง ๒ อย่างนั้นเลย จงออกไปจาก- | |
| 50,0038,020,ป่าเถิด เปรียบเหมือนฟืนเผาศพ ใช้ทำกิจอะไร ๆ | |
| 50,0038,021,ที่ไหนไม่ได้ ไม้นั้นเขาไม่ได้สมมติว่า เป็นไม้ในบ้าน | |
| 50,0038,022,หรือในป่า ฉันใด ท่านก็เปรียบเหมือนฟืนเผาศพ | |
| 50,0038,023,ฉันนั้น จะเป็นคฤหัสถ์ก็ไม่ใช่ จะเป็นสมณะก็ไม่ใช่</B> | |