Book,Page,LineNumber,Text
30,0021,001,กำหนดรู้ทุกข์นั้นมีอยู่หรือ    พวกเธอถูกถามอย่างนี้แล้ว    พึงพยากรณ์แก่พวก 
30,0021,002,อัญญเดียรถีย์   ปริพาชกเหล่านั้นอย่างนี้ว่า  ดูก่อนผู้มีอายุทั้งหลาย   หนทางมีอยู่
30,0021,003,ปฏิปทาเพื่อกำหนดรู้ทุกข์นั้นมีอยู่.
30,0021,004,[๒๘]  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย   ก็หนทางเป็นไฉน   ปฏิปทาเพื่อกำหนด
30,0021,005,รู้ทุกข์เป็นไฉน    อริยมรรคประกอบด้วยองค์ ๘ นี้แล   คือ   สัมมาทิฏฐิ ฯลฯ
30,0021,006,สัมมาสมาธิ    นี้เป็นหนทาง   นี้เป็นปฏิปทาเพื่อกำหนดรู้ทุกข์นั้น   ดูก่อนภิกษุ
30,0021,007,ทั้งหลาย     พวกเธอถูกถามอย่างนั้นแล้ว     พึงพยากรณ์แก่พวกอัญญเดียรถีย์-
30,0021,008,ปริพาชกเหล่านั้นอย่างนี้.                                                                  
30,0021,009,<I>จบกิมัตถิยสูตรที่  ๕</I>
30,0021,010,<h1>อรรถกถากิมัตถิยสูตร</h1>
30,0021,011,พึงทราบวินิจฉัยในกิมัตถิยสูตรที่   ๕.
30,0021,012,<B>เอว</B>  ศัพท์ในบทว่า   <B>อยเมว</B>   มีอรรถแน่นอน.   ย่อมห้ามมรรคอื่น
30,0021,013,ด้วย  <B>เอว</B>  ศัพท์นั้น.  ในพระสูตรนี้  พระผู้มีพระภาคเจ้า  ตรัสทุกข์ในวัฏฏะ
30,0021,014,และมรรคเจือปนกัน.                   
30,0021,015,<I>จบอรรถกถากิมัตถิยสูตรที่  ๕</I>