Book,Page,LineNumber,Text 01,0044,001,นมหลั่งน้ำนมฉะนั้น. อนึ่ง พระสูตรนี้ย่อมป้องกัน ท่านอธิบายว่า ย่อมรักษา 01,0044,002,ด้วยดี ซึ่งประโยชน์เหล่านั้น. อนึ่ง พระสูตรนี้มีส่วนเสมอด้วยเส้นด้าย. 01,0044,003,เหมือนอย่างว่าเส้นบรรทัด ย่อมเป็นประมาณของช่างไม้ฉันใด แม้พระสูตรนี้ 01,0044,004,ก็ย่อมเป็นประมาณแห่งวิญญูชนฉันนั้น. อนึ่ง เหมือนดอกไม้ที่เขาคุมไว้ด้วย 01,0044,005,เส้นด้ายอันลมให้เรี่ยรายกระจัดกระจายไม่ได้ฉันใด ประโยชน์ทั้งหลายที่ทรง 01,0044,006,ประมวลไว้ด้วยพระสูตรนี้ย่อมไม่เรี่ยราย ไม่กระจัดกระจายฉันนั้น. ด้วยเหตุนั้น 01,0044,007,เพื่อความเป็นผู้ฉลาดในอรรถาธิบายคำแห่งพระสูตรนี้ ข้าพเจ้าจึงกล่าวคาถา 01,0044,008,ประพันธ์นี้ไว้ว่า 01,0044,009,พระสูตรท่านกล่าวว่า สูตร เพราะ 01,0044,010,บ่งถึงประโยชน์ เพราะมีอรรถอันพระผู้มี 01,0044,011,พระภาคเจ้าตรัสดีแล้ว เพราะเผล็ดประ- 01,0044,012,โยชน์ เพราะหลั่งประโยชน์ เพราะป้องกัน 01,0044,013,ด้วยดี และเพราะมีส่วนเสมอด้วยด้าย ดังนี้. 01,0044,014,[

อรรถาธิบายคำว่าอภิธรรม

] 01,0044,015,ส่วนพระอภิธรรมนอกนี้ 01,0044,016,ด้วยเหตุที่ธรรมทั้งหลาย ที่มีความ 01,0044,017,เจริญ ที่มีความกำหนดหมาย ที่บุคคลบูชา 01,0044,018,แล้ว ที่บัณฑิตกำหนดตัด และที่ยิ่ง อันพระ 01,0044,019,ผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้แล้วในพระอธิธรรมนี้ 01,0044,020,ฉะนั้น ท่านจึงกล่าวว่า อภิธรรม. 01,0044,021,ก็อภิศัพท์นี้ ย่อมปรากฏในอรรถว่าเจริญ ว่ามีความกำหนดหมาย 01,0044,022,ว่าอันบุคคลบูชาแล้ว ว่าอันบัณฑิตกำหนดตัดแล้ว และว่ายิ่ง. จริงอย่างนั้น