Book,Page,LineNumber,Text
04,0045,001,กระทบคำด่าทราม    คือ    พูดกะอุปสัมบันผู้เป็นบัณฑิต .. . ผู้ฉลาด . . .  ผู้มี
04,0045,002,ปัญญา. . . ผู้พหูสูต... ผู้ธรรมกถึก  ว่าท่านเป็นอูฐ  ว่าท่านเป็นแพะ  ว่าท่าน
04,0045,003,เป็นโค  ว่าท่านเป็นลา  ว่าท่านเป็นสัตว์ดิรัจฉาน  ว่าท่านเป็นสัตว์นรก   สุคติ
04,0045,004,ของท่านไม่มี    ท่านต้องหวังได้แต่ทุคติ   ดังนี้เป็นต้น    ต้องอาบัติปาจิตตีย์
04,0045,005,ทุก ๆ คำพูด.
04,0045,006,<H2>พูดประชดกระทบคำสบประมาท</H2>
04,0045,007,[๒๓๕]  อุปสัมบันปรารถนาจะด่า  ปรารถนาจะสบประมาทอุปสัมบัน
04,0045,008,ปรารถนาจะทำให้อัปยศ    พูดกะอุปสัมบันผู้มีความประพฤติทราม    ด้วยกล่าว
04,0045,009,กระทบคำด่าอุกฤษฏ์   คือ   พูดกะอุปสัมบันผู้มีความประพฤติดังอูฐ . . .มีความ
04,0045,010,ประพฤติดังแพะ . . .มีความพระพฤติดังโค . . . มีความประพฤติดังลา. . . มีความ
04,0045,011,ประพฤติดังสัตว์ดิรัจฉาน...  มีความพระพฤติดังสัตว์นรก  ว่าท่านเป็นบัณฑิต 
04,0045,012,ว่าท่านเป็นคนฉลาด   ว่าท่านเป็นคนมีปัญญา   ว่าท่านเป็นคนพหูสูต  ว่าท่าน
04,0045,013,เป็นธรรมกถึก    ทุคติของท่านไม่มี    ท่านต้องหวังได้แต่สุคติ    ดังนี้เป็นต้น
04,0045,014,ต้องอาบัติปาจิตตีย์  ทุก ๆ คำพูด.
04,0045,015,<H2>พูดยกยอกระทบคำสบประมาท</H2>
04,0045,016,[๒๓๖]   อุปสัมบันปรารถนาจะด่า   ปรารถนาจะสบประมาทอุปสัมบัน
04,0045,017,ปรารถนาจะทำให้อัปยศ  พูดกะอุปสัมบันผู้มีความประพฤติอุกฤษฏ์  ด้วยกล่าว
04,0045,018,กระทบคำด่าอุกฤษฏ์  คือ  พูดกะอุปสัมบันผู้เป็นบัณฑิต.. .  ผู้ฉลาด...  ผู้มี
04,0045,019,ปัญญา. . .  ผู้พหูสูต ... ผู้ธรรมกถึก  ว่าท่านเป็นบัณฑิต  ว่าท่านเป็นคนฉลาด
04,0045,020,ว่าท่านเป็นคนมีปัญญา   ว่าท่านเป็นพหูสูต   ว่าท่านเป็นธรรมกถึก   ทุคติของ
04,0045,021,ท่านไม่มี  ท่านต้องหวังได้แต่สุคติ   ดังนี้เป็นต้น   ต้องอาบัติปาจิตตีย์   ทุก ๆ
04,0045,022,คำพูด.