Book,Page,LineNumber,Text
05,0015,001,"ที  เป็นถุลลัจจัย   ทั้งนั้น.   ภิกษุณีมีความกำหนัดในเมถุน,   ฝ่ายบุรุษมีความ "
05,0015,002,กำหนัดในการเคล้าคลึงกาย     หรือมีความกำหนัดในเมถุนหรือมีความรักอาศัย
05,0015,003,"เรือน    หรือมีจิตบริสุทธิ์ก็ตามที    เป็นทุกกฏ.    ภิกษุณีมีความรักอาศัยเรือน,"
05,0015,004,ฝ่ายบุรุษมีจิตอย่างใดอย่างหนึ่ง   ในฐานะ ๔ ที่กล่าวแล้วเป็นทุกกฏเหมือนกัน.
05,0015,005,"ภิกษุณีมีจิตบริสุทธิ์,   แต่บุรุษมีจิตอย่างใดอย่างหนึ่ง   ในฐานะ ๔ ที่กล่าวแล้ว"
05,0015,006,ไม่เป็นอาบัติ.   แต่ถ้าเป็นภิกษุ   กับภิกษุณี   ทั้งสองฝ่ายมีความกำหนัดในการ
05,0015,007,"เคล้าคลึงกาย,   ฝ่ายภิกษุเป็นสังฆาทิเสส,   ภิกษุณีเป็นปาราชิก.   ภิกษุณีมีความ"
05,0015,008,"กำหนัดในการเคล้าคลึงกาย,     ฝ่ายภิกษุมีความกำหนัดในเมถุนก็ดี     ความรัก"
05,0015,009,อาศัยเรือนก็ดี  เป็นถุลลัจจัยแก่ภิกษุณี   เป็นทุกกฏแก่ภิกษุ.  ทั้งสองฝ่ายมีความ
05,0015,010,กำหนัดในเมถุนก็ดี    มีความรักอาศัยเรือนก็ดี   เป็นทุกกฏเหมือนกันแม้ทั้งสอง
05,0015,011,"ฝ่าย.  ฝ่ายใดมีจิตบริสุทธิ์  ในฐานะ (มีการจับต้องเป็นต้น)  ใด,  ฝ่ายนั้นไม่เป็น"
05,0015,012,อาบัติในฐานะนั้น.     แม้ทั้งสองฝ่ายมีจิตบริสุทธิ์ก็ไม่เป็นอาบัติแม้ทั้งสองฝ่าย.
05,0015,013,ในบทว่า  <B>อนาปตฺติ   อสญฺจิจฺจ</B>   เป็นต้น   มีวินิจฉัยว่า   ภิกษุณี
05,0015,014,จับต้องผิดพลาดไปก็ดี   ส่งใจไปทางอื่นก็ดี   ไม่รู้ว่า  ผู้นี้เป็นชาย   หรือหญิงก็
05,0015,015,ดี  ถึงถูกบุรุษนั้นถูกต้องก็ไม่ยินดีผัสสะนั้นก็ดี     แม้เมื่อมีการจับต้องก็ไม่เป็น
05,0015,016,อาบัติ.  คำทีเหลือในบททั้งปวง  ตื้นทั้งนั้น.
05,0015,017,สิกขาบทนี้  มีสมุฏฐานดุจปฐมปาราชิก (ของภิกษุ) เป็นกิริยา  สัญญา-
05,0015,018,วิโมกข์   สจิตตกะ   โลกวัชชะ   กายกรรม   อกุศลจิต   มีเวทนา ๒ ดังนี้แล.    
05,0015,019,<I>อรรถกถาปาราชิกสิกขาบทที่  ๑  จบ</I>