Book,Page,LineNumber,Text
06,0001,001,
พระวินัยปิฎก
06,0001,002,เล่มที่ ๔
06,0001,003,มหาวรรค ภาคที่ ๑
06,0001,004,ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
06,0001,005,มหาขันธกะ
06,0001,006,โพธิกถา ปฏิจจสมุปบาทมนสิการ
06,0001,007,[๑] โดยสมัยนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้า แรกตรัสรู้ประทับอยู่ ณ ควง
06,0001,008,ไม้โพธิพฤกษ์ใกล้ฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา ในอุรุเวลาประเทศ ครั้งนั้น พระผู้มี-
06,0001,009,พระภาคเจ้าประทับนั่งด้วยบัลลังก์เดียว เสวยวิมุตติสุข ณ ควงไม้โพธิพฤกษ์
06,0001,010,ตลอด ๗ วัน และทรงมนสิการปฏิจจสมุปบาทเป็นอนุโลมและปฏิโลม ตลอด
06,0001,011,ปฐมยามแห่งราตรี ว่าดังนี้:-
06,0001,012,ปฏิจจสมุปบาท อนุโลม
06,0001,013,เพราะอวิชชาเป็นปัจจัย จึงมีสังขาร
06,0001,014,เพราะสังขารเป็นปัจจัย จึงมีวิญญาณ
06,0001,015,เพราะวิญญาณเป็นปัจจัย จึงมีนามรูป
06,0001,016,เพราะนามรูปเป็นปัจจัย จึงสฬายตนะ
06,0001,017,เพราะสฬายตนะเป็นปัจจัย จึงมีผัสสะ